Ακόμα δεν είχε ξημερώσει, το σκοτάδι ήταν πυκνό, και το φεγγάρι ήτρεχε πίσω απ´ τα σύννεφα.
Εφορτώσαε τα πράματα στο αγροτικό, καμωτήρια, φροκαλιές, σύκλες, σακούλες, και σβέλτα εξεκινήσαε να προλάβοε τη ζέστη και την βροχή.
Ο δρόμος στο Πυργί παρά την ώρα, γεμάτος αυτοκίνητα τσε μηχανάτσα, όλο το χωριό πα όξω, ετούες τις δύσκολες εποχές,το μαστιχάϊ, ευτυχώς αποτελεί για όλους μας, το τελευταίο αποκούμπι.
Δουλειά δύσκολη, επίπονη, κουραστική, τσίβγεις, κουτουλάς, βγάλεις τα μάθια σου, κάθε χρόνο και χειρότερα.
Έτσι όπως καλλιεργούσαν οι παππούδες μας,καλλιεργούμε κι εμείς, ευτοί στην Χώρα, το μόνο που βλέπουν, είν' οι καρέκλες τους, σαν να μην υπάρχουμε, το χωράφι το ´χουν ξεχάσει, μόνο να μας βάλου λέιζερ ξέρου, να πλερώσου ανθρώπους, για να φτιάξου εργαλεία, για το χωράφι, στο τσέντιμα, στο καωμα, τσε στο καθάρισμα, ......... ούργιοι είναι;
Ευτοί,ούτε την σιτσά, απ´ το πιξάρι, εν εγνωρίζουν, καλά και κάποιοι δικοί μας, κόβγει το τσεφάλι των, και φέραν τα φυσιτίρια, και τα χορτοκοπτικά, και τουλάχιστον τώρα, το ξύσιμο και το φροκάλιμα, ειν' πιο ξεκούραστα.
Μου λέε τις προάλλες, η Μαρία του Φανή, που σπουδάζει στην Αθήνα, ότι η Coca Cola είναι παντοδύναμη, γιατί είν' μονοπώλιο ......, γιατί εμείς εδώ τι είμεστε τις λέω;
Τσοιμάστε θκειέ, αλλόρτοι, μου λέει!!!
Αν είχαν άλλου το μαστίχι, ειν' να το μοσχοπουλού, τσ' όχι α το 'χου, να κάμνου τα παιχνίδια τω, ευτοί στην Χώρα, στην πλάτη τη δική σας.
Μ' αυτά, και με αυτά, στο μυαλό μου, εφτάσαε στα "Μαλίδια", το σκοτάδι ήταν ακόμα πυκνό, ήψαε τους φακούς τσε φώτισε.
Που α πά, α φωτίσει τσε για το μαστίχι!!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου