mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

Πυργί

mastixi.blogspot.com

Ελάτα

mastixi.blogspot.com

Μεστά

mastixi.blogspot.com

Ολύμποι

mastixi.blogspot.com

Βέσσα

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

Λιμένας Μεστών

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

mastixi.blogspot.com

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

Aπασχόληση συνταξιούχων: Οδηγίες εφαρμογής του άρθρου 20 του ασφαλιστικού νόμου 4387/2016


Με τις διατάξεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016 διαμορφώνεται νέο πλαίσιο σχετικά με την καταβολή σύνταξης σε συνταξιούχους λόγω γήρατος που αναλαμβάνουν εργασία ή αυτοαπασχόληση μετά την ισχύ του ανωτέρω νόμου, με ταυτόχρονη κατάργηση για τα πρόσωπα αυτά των προγενέστερων σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων.

Α. Πεδίο Εφαρμογής - Έναρξη εφαρμογής

Ι. Παράγραφος 1 του άρθρου 20

Οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016 εφαρμόζονται σε συνταξιούχους λόγω γήρατος που λαμβάνουν σύνταξη από τους πρώην φορείς κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο, και οι οποίοι βάσει του άρθρου 53 του ν.4387/2016 εντάχθηκαν από 1.1.2017 στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), καθώς και στα πρόσωπα που λαμβάνουν χορηγία ή βουλευτική σύνταξη από το Δημόσιο.

Το νέο νομοθετικό πλαίσιο για την απασχόληση συνταξιούχων εφαρμόζεται στους συνταξιούχους λόγω γήρατος που θα αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχόληση μετά την ισχύ του ν.4387/2016, δηλαδή από 13.5.2016, εφόσον προκύπτει υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ, σύμφωνα με τις σχετικές γενικές ή ειδικές ή καταστατικές διατάξεις που ίσχυαν μέχρι 31.12.2016 στους εντασσόμενους στον ΕΦΚΑ φορείς ασφάλισης ή το Δημόσιο.

Συνεπώς, σε περίπτωση που αναληφθεί δραστηριότητα για την οποία δεν προκύπτει βάσει γενικών, ειδικών ή καταστατικών διατάξεων υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ, δεν έχει εφαρμογή η κοινοποιούμενη ρύθμιση περί απασχόλησης συνταξιούχων, ακόμη και εάν από την ασκούμενη επαγγελματική δραστηριότητα προκύπτει εισόδημα.

Αντίστοιχα, οι συνταξιούχοι που αναλαμβάνουν εργασία ή δραστηριότητα για την οποία είτε λαμβάνουν αμοιβές (π.χ. έξοδα κίνησης) που δεν υπόκεινται βάσει νόμου σε ασφαλιστικές εισφορές κλάδου κύριας σύνταξης ή λαμβάνουν αποδοχές για τις οποίες από την ισχύουσα νομοθεσία υφίσταται δυνατότητα παραίτησης και παραιτούνται του δικαιώματος είσπραξής τους, δεν εμπίπτουν στις ρυθμίσεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016 περί αναστολής ή περικοπής της σύνταξής τους (κύριας και επικουρικής). Επισημαίνεται ότι, με σχετική εγκύκλιο θα οριοθετηθούν με λεπτομέρεια οι μη υποκείμενες σε ασφαλιστικές εισφορές κατηγορίες αμοιβών.

Στο πεδίο εφαρμογής των ρυθμίσεων του άρθρου 20 του ν. 4387/2016 δεν εμπίπτουν επίσης οι συνταξιούχοι που λαμβάνουν αμοιβές από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή άλλα συγγενικά δικαιώματα σύμφωνα με την α.π. Φ. 80000/οικ. 10568/222/2018 εγκύκλιο.

Σημειώνουμε ότι, η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 20 του ν.4387/2016 αφορά στη χρονική περίοδο που παρέχεται η αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα, για την οποία προκύπτει η υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ, και όχι στη χρονική περίοδο καταβολής των σχετικών αμοιβών για την αναληφθείσα δραστηριότητα. Για παράδειγμα, εάν ο συνταξιούχος απασχολήθηκε για το σύνολο του έτους 2017 και στη συνέχεια διέκοψε την απασχόλησή του, όμως η σχετική αμοιβή για την παρασχεθείσα κατά το έτος 2017 εργασία καταβληθεί το έτος 2018, θα θεωρηθεί ότι απασχολήθηκε το έτος 2017 και συνεπώς η σύνταξη αναστέλλεται ή περικόπτεται για το έτος 2017, ενώ για το έτος 2018 η σύνταξη καταβάλλεται χωρίς περιορισμό δεδομένου ότι έχει διακοπεί η αναληφθείσα δραστηριότητα.

Το νέο καθεστώς απασχόλησης συνταξιούχων αφορά πρόσωπα που συνταξιοδοτούνται από 13/5/2016 και μετά, ανεξάρτητα εάν η ασκούμενη δραστηριότητα αναλήφθηκε πριν ή μετά την συνταξιοδότησή τους (σχετική η αριθ. 531/2008 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους), καθώς και πρόσωπα που έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία με βάση το προγενέστερο του ν.4387/2016 νομοθετικό πλαίσιο και αναλαμβάνουν την ασκούμενη δραστηριότητα μετά την ανωτέρω ημερομηνία.

Για παράδειγμα ασφαλισμένος του ΕΦΚΑ που παράλληλα παρέχει εξαρτημένη εργασία (υπαγόμενος στην ασφάλιση βάσει των σχετικών διατάξεων του πρώην ΙΚΑ - ΕΤΑΜ) και ασκεί ελεύθερο επάγγελμα (υπαγόμενος στην ασφάλιση βάσει των σχετικών διατάξεων του πρώην ΟΑΕΕ), υποβάλλει αίτηση συνταξιοδότησης λόγω γήρατος εντός του 2017, συνεχίζει όμως να ασκεί το ελεύθερο επάγγελμα. Στην περίπτωση αυτή έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016. Αντίστοιχα, συνταξιούχος του πρώην ΙΚΑ - ΕΤΑΜ από το 2010 ασκεί ελεύθερο επάγγελμα από 1.1.2017, υπαγόμενος στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ. Και στην περίπτωση αυτή έχουν εφαρμογή οι ρυθμίσεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016.

Σημειώνουμε ότι, σε περίπτωση ανανέωσης σύμβασης που έχει συναφθεί πριν την 13.5.2016 εξακολουθεί να εφαρμόζεται το προγενέστερο νομοθετικό πλαίσιο ως προς την απασχόληση συνταξιούχων, εφόσον η σύμβαση αυτή εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ και μετά την 13.5.2016 ή ανανεώνεται μετά την 13.5.2016 χωρίς να μεσολαβεί κενό χρονικό διάστημα μεταξύ της λήξης της σύμβασης και της ανανέωσής της.

Επομένως εάν λήξει σύμβαση που έχει καταρτιστεί μέχρι και 12.5.2016 και συνάπτεται νέα σύμβαση με τον εργοδότη, χωρίς να προκύπτει χρονικό κενό μεταξύ των δύο συμβάσεων, εξακολουθεί και στην περίπτωση αυτή να εφαρμόζεται το προγενέστερο νομοθετικό πλαίσιο.

Παράδειγμα: συνταξιούχος από το 2012 του πρώην ΙΚΑ - ΕΤΑΜ είχε αναλάβει μισθωτή εργασία στον ιδιωτικό τομέα από 1.1.2014 έως 31.10.2017. Από 1.11.2017 αναλαμβάνει εργασία στον ίδιο (ή σε άλλον εργοδότη) καταρτίζοντας σύμβαση από 1.11.2017 έως 31.12.2019. Στην περίπτωση αυτή εξακολουθεί να εφαρμόζεται το προγενέστερο νομοθετικό πλαίσιο ως προς την απασχόληση συνταξιούχων. Εάν όμως η νέα σύμβαση ισχύει από 2.11.2017, θεωρείται ότι υπάρχει διακοπή και συνεπώς εφαρμόζεται από 2.11.2017 το άρθρο 20 του ν.4387/2016.
Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση ανάληψης υπηρεσίας σε φορέα γενικής κυβέρνησης πριν την 13.5.2016, αν επακολούθησε διορισμός στην ίδια ή άλλη θέση χωρίς χρονικό κενό, εφόσον η λήξη της υπηρεσίας και ο επαναδιορισμός συντελέστηκαν ταυτόχρονα, με επακόλουθο η υπηρεσία να είναι συνεχής. Εάν όμως προκύπτει διακοπή μεταξύ των αναληφθεισών υπηρεσιών, ανεξαρτήτως της χρονικής διάρκειας της διακοπής, έχουν εφαρμογή οι ρυθμίσεις του κοινοποιούμενου άρθρου.
Το άρθρο 20 του ν.4387/2016 εφαρμόζεται και στην περίπτωση συνταξιούχου του ΕΦΚΑ ο οποίος από 13.5.2016 και εφεξής αυτοαπασχολείται ή εργάζεται ως μισθωτός σε χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε χώρα με την οποία δεν έχει συναφθεί διμερής σύμβαση κοινωνικής ασφάλειας βάσει των διατάξεων του ν.2335/1995.
Δεν εφαρμόζονται οι περιορισμοί των διατάξεων του άρθρου 20 στην περίπτωση εργασίας συνταξιούχου, ο οποίος λαμβάνει είτε αυτοτελή σύνταξη από άλλο κράτος μέλος της ΕΕ είτε αναλογική σύνταξη με βάση τις διατάξεις περί συνυπολογισμού περιόδων ασφάλισης, των ΕΚ 883/04 και του Εφαρμοστικού του 987/09.

ΙΙ. Παράγραφος 3 του άρθρου 20

Σύμφωνα με την παρ. 3 της κοινοποιούμενης ρύθμισης, το νέο νομοθετικό πλαίσιο περί απασχόλησης συνταξιούχων εφαρμόζεται σε συνταξιούχους λόγω γήρατος που διορίζονται σε θέσεις της παρ. 2 του άρθρου 2 του ν.3833/2010 (αιρετά όργανα ΟΤΑ, διοικητές, υποδιοικητές, πρόεδροι, αντιπρόεδροι και τα μέλη συλλογικών οργάνων διοίκησης των ΝΠΔΔ, κ.λπ.), εφόσον ο διορισμός στις ανωτέρω θέσεις γίνει μετά την 13.5.2016, και εφόσον προκύπτει υποχρέωση ασφάλισής τους στον ΕΦΚΑ.

Σημειώνουμε ότι οι συνταξιούχοι που διορίζονται στις ανωτέρω θέσεις υπόκεινται σε αναστολή της σύνταξης κύριας και επικουρικής ή των συντάξεών τους σε περίπτωση συρροής, εφόσον διορίζονται σε φορείς της γενικής κυβέρνησης.

Σε περίπτωση, δε, που τα ανωτέρω πρόσωπα δεν δικαιούνται ή έχουν παραιτηθεί της προβλεπόμενης για τη θέση που κατέχουν αμοιβής, εφόσον προβλέπεται από το νόμο η σχετική δυνατότητα, δεν έχουν εφαρμογή οι κοινοποιούμενες ρυθμίσεις.

Ομοίως οι ρυθμίσεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016 δεν έχουν εφαρμογή στην περίπτωση που τα πρόσωπα αυτά λαμβάνουν αποκλειστικά ποσά ως έξοδα αποζημίωσης ή έξοδα παράστασης, τα οποία εκ της φύσεώς τους καταβάλλονται για την κάλυψη των δαπανών στις οποίες υποβάλλεται ο αιρετός κατά την άσκηση του λειτουργήματός του.

Β. Περικοπή - Αναστολή Σύνταξης

Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.4387/2016, σε περίπτωση που, με βάση τα ανωτέρω, προκύπτει απασχόληση συνταξιούχου, το ποσό της ακαθάριστης σύνταξης ή συντάξεων σε περίπτωση συρροής, κύριας και επικουρικής, καταβάλλεται μειωμένο κατά 60% για όσο χρονικό διάστημα ο συνταξιούχος απασχολείται και έχει υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ και στον Κλάδο Επικουρικής Ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ.

Ως εκ τούτου, το ποσό της σύνταξης που λαμβάνει ο συνταξιούχος που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 20, καταβάλλεται μειωμένο κατά 60% για όσες ημέρες αντιστοιχούν στην απασχόλησή του, για την οποία προκύπτει υποχρέωση ασφάλισης. Ειδικά στις περιπτώσεις που ο συνταξιούχος αναλάβει εργασία σε φορείς της γενικής κυβέρνησης, όπως ορίζεται στο άρθρο 14 του ν.4270/2014, η καταβολή της σύνταξης ή των συντάξεων σε περίπτωση συρροής συντάξεων, κύριας και επικουρικής, αναστέλλεται για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η εργασία.

Έτσι, ο συνταξιούχος θα υφίσταται ανάλογη με τις ημέρες απασχόλησής του περικοπή ή αναστολή του δικαιούμενου ποσού σύνταξης, και μόνο για το διάστημα που αντιστοιχεί στις συγκεκριμένες ημέρες. Δεδομένου, δε, ότι και στην απασχόληση συνταξιούχων, οι ημέρες ασφάλισης υπολογίζονται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις οικείες καταστατικές, γενικές ή ειδικές διατάξεις, και πάντως μέχρι 25 ημέρες ανά μήνα, προκειμένου να εξευρεθεί το ποσό της σύνταξης που αναλογεί σε κάθε ημέρα ανάληψης ασφαλιστέας εργασίας ή δραστηριότητας, αυτό θα επιμερίζεται στις 25 ως άνω ημέρες. Στη συνέχεια, θα περικόπτεται κατά 60% ή θα αναστέλλεται το ποσό που αντιστοιχεί σε κάθε ημέρα για την οποία απασχολήθηκε και ασφαλίστηκε ο απασχολούμενος συνταξιούχος. Σε κάθε περίπτωση, ως ημέρες απασχόλησης εκλαμβάνονται αυτές που αντιστοιχούν στην ασφάλιση της οικείας εργασίας ή δραστηριότητας.

Σημειώνουμε ότι σε περίπτωση άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος (υπαγωγή στην ασφάλιση βάσει των σχετικών διατάξεων του πρώην ΟΑΕΕ) ή αυτοαπασχόλησης (υπαγωγή στην ασφάλιση βάσει των σχετικών διατάξεων του πρώην ΕΤΑΑ), όπου η ασφάλιση γίνεται με βάση τον μήνα, η σύνταξη περικόπτεται κατά 60% για το σύνολο του μήνα που ασκείται επαγγελματική δραστηριότητα.

Παράδειγμα 1: Συνταξιούχος του ΕΦΚΑ λαμβάνει κύρια σύνταξη ύψους €800,00 και επικουρική σύνταξη από το ΕΤΕΑΕΠ ύψους €100,00, και αναλαμβάνει εργασία στον ιδιωτικό τομέα, με πλήρη απασχόληση (25 ημέρες ασφάλισης). Ο εν λόγω συνταξιούχος θα λάβει μειωμένη κύρια και επικουρική σύνταξη κατά 60%, δηλαδή η μηνιαία κύρια σύνταξη θα ανέρχεται σε €320,00 [(€800,00 - (60% x €800,00)] και η μηνιαία επικουρική σύνταξη θα ανέρχεται σε €40,00 [€100,00 - (60% x €100,00)].

Παράδειγμα 2: Συνταξιούχος του ΕΦΚΑ λαμβάνει κύρια σύνταξη ύψους €800,00, και επικουρική σύνταξη από το ΕΤΕΑΕΠ ύψους €100,00 και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα για 2 ημέρες τον μήνα, με πλήρες ωράριο. Στην περίπτωση αυτή, το ποσό της κύριας σύνταξης για κάθε ημέρα ανέρχεται σε €32,00 (€800,00/25) και για κάθε ημέρα απασχόλησης το ποσό της κύριας σύνταξης μειώνεται κατά €19,20 (60% x €32,00). Συνολικά, ο συνταξιούχος απασχολείται 2 ημέρες το μήνα και, συνεπώς, θα λάβει κύρια σύνταξη ύψους €761,60 [€800,00 - (2 x €19,20)].
Αντίστοιχα, το ποσό της επικουρικής σύνταξης για κάθε ημέρα ανέρχεται σε €4,00 (€100,00/25) και για κάθε ημέρα απασχόλησης το ποσό της επικουρικής σύνταξης μειώνεται κατά €2,40 (60% x €4,00). Συνολικά, ο συνταξιούχος που απασχολείται 2 ημέρες το μήνα, θα λάβει επικουρική σύνταξη
ύψους €95,20 [€100,00 - (2 x €2,40)].

Παράδειγμα 3: Συνταξιούχος του ΕΦΚΑ λαμβάνει κύρια σύνταξη, ύψους €800,00, και επικουρική σύνταξη από το ΕΤΕΑΕΠ, ύψους €100,00, και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα για 5 ημέρες τον μήνα, με μειωμένο ωράριο. Στην απασχόλησή του αυτή έστω ότι αντιστοιχούν 3 ημέρες ασφάλισης ανά μήνα. Επομένως, θα έχει την ίδια αντιμετώπιση με τον συνταξιούχο του προηγούμενου παραδείγματος, δηλαδή θα του καταβληθεί μειωμένο κατά 60% το ποσό που αντιστοιχεί στα 3/25 της κύριας και επικουρικής σύνταξής του.

Παράδειγμα 4: Συνταξιούχος του ΕΦΚΑ λαμβάνει κύρια σύνταξη ύψους €800,00, και επικουρική σύνταξη από το ΕΤΕΑΕΠ, ύψους €100,00, και παρέχει υπηρεσίες σε ΝΠΔΔ, που είναι φορέας γενικής κυβέρνησης, για 2 ημέρες τον μήνα, με πλήρες ωράριο. Το ποσό της κύριας σύνταξης για κάθε ημέρα ανέρχεται σε €32,00 (€800,00/25). Συνολικά, ο συνταξιούχος απασχολείται 2 ημέρες το μήνα και, συνεπώς, θα λάβει κύρια σύνταξη ύψους €736,00 [€800,00 - (2 x €32,00)]. Αντίστοιχα, το ποσό της επικουρικής σύνταξης για κάθε ημέρα ανέρχεται σε €4,00 (€100,00/25). Συνολικά, ο συνταξιούχος που απασχολείται 2 ημέρες το μήνα, θα λάβει επικουρική σύνταξη ύψους €92,00 [€100,00 - (2 x €4,00)].

Παράδειγμα 5: Ομοίως συνταξιούχος του ΕΦΚΑ συμμετέχει ως ηθοποιός/τραγουδιστής σε δύο παραστάσεις ανά εβδομάδα. Θα περικοπεί μόνο το ποσό της σύνταξης που αντιστοιχεί στην απασχόλησή του για τις δύο παραστάσεις ανά εβδομάδα σύμφωνα με τα παραπάνω παραδείγματα.
Κατά τη διάρκεια περικοπής ή αναστολής της σύνταξης, σύμφωνα με τα ανωτέρω, ο συνταξιούχος καταβάλλει τις προβλεπόμενες κατά περίπτωση ασφαλιστικές εισφορές κύριας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας (όπου οι τελευταίες προβλέπονται) καθώς και όποιες εισφορές ο ΕΦΚΑ συνεισπράττει. Συνεπώς, σε ό,τι αφορά τους αυτοαπασχολούμενους καταργείται η προβλεπόμενη από το προϊσχύον καθεστώς προσαύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 50%.
Σημειώνεται, επίσης, ότι η καταβαλλόμενη στον απασχολούμενο συνταξιούχο επικουρική σύνταξη του ΕΤΕΑΕΠ αναστέλλεται ή περικόπτεται μόνο εφόσον προκύπτει υποχρέωση ασφάλισης στον Κλάδο Επικουρικής Ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ για την αναληφθείσα εργασία ή αυτοαπασχόληση.
Όσον αφορά την εισφορά ασθένειας επισημαίνεται ότι, ο απασχολούμενος συνταξιούχος υποχρεούται στην καταβολή εισφοράς για ασθένεια επί του μισθού ή του/των ημερομισθίου/ων ή του εισοδήματος που προκύπτει από την άσκηση της απασχόλησης, αλλά γίνεται και παρακράτηση εισφοράς ασθένειας επί της σύνταξης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44 του ν.4387/2016.
Η προβλεπόμενη εισφορά ασθένειας επί της σύνταξης βάσει των ανωτέρω διατάξεων σε περίπτωση περικοπής της σύνταξης υπολογίζεται επί του ποσού της σύνταξης που καταβάλλεται μετά την περικοπή της κύριας και επικουρικής σύνταξης. Σε περίπτωση που προκύπτει πλήρης αναστολή της σύνταξης, εξυπακούεται ότι ο απασχολούμενος συνταξιούχος δεν υποχρεούται στην καταβολή εισφοράς επί της ανασταλείσας σύνταξης.
Οι απασχολούμενοι συνταξιούχοι που υπάγονται για παροχή υγειονομικής περίθαλψης εκτός ΕΟΠΥΥ, λόγω της απασχόλησης ή της σύνταξης, δεν καταβάλλουν διπλή εισφορά συνταξιούχου και απασχολούμενου, αλλά εξακολουθούν να ισχύουν τα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς των φορέων ασθένειας που έχουν διατηρήσει την αυτοτέλειά τους.

Γ. Αξιοποίηση του χρόνου ασφάλισης για την κύρια σύνταξη

Ο χρόνος ασφάλισης που πραγματοποιείται από τους απασχολούμενους συνταξιούχους μπορεί να αξιοποιηθεί για προσαύξηση της καταβαλλόμενης κύριας σύνταξης, χωρίς περαιτέρω περιορισμούς τόσο στις περιπτώσεις που γίνεται περικοπή όσο και στις περιπτώσεις που γίνεται αναστολή της σύνταξης.

Συγκεκριμένα, ο απασχολούμενος συνταξιούχος, μετά τη διακοπή της αναληφθείσας εργασίας ή αυτοαπασχόλησης, δικαιούται να προσαυξήσει το ανταποδοτικό μέρος της κύριας σύνταξής του κατά 60% του ποσού που υπολογίζεται κατ' αναλογική εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 30 του ν.4387/2016.

Με βάση την πρόβλεψη αυτή, το ύψος της προσαύξησης υπολογίζεται για κάθε έτος απασχόλησης με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε μία ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς, επί των συντάξιμων αποδοχών που προκύπτουν βάσει του άρθρου 28 του ν.4387/2016 για το χρονικό διάστημα που διαρκεί η απασχόληση του συνταξιούχου, ενώ ο συνταξιούχος θα λάβει τελικά το 60% του ποσού που προκύπτει σύμφωνα με τα ανωτέρω.

Σημειώνουμε ότι ο ανωτέρω υπολογισμός της προσαύξησης για τον χρόνο ασφάλισης έχει εφαρμογή και στις περιπτώσεις συνταξιούχων φορέων κύριας ασφάλισης, που έχουν λάβει σύνταξη με βάση το προγενέστερο του ν.4387/2016 νομοθετικό πλαίσιο, αλλά απασχολούνται από 13.5.2016, το δε ποσό που προκύπτει, σύμφωνα με τα ανωτέρω, θα προσαυξήσει την καταβαλλόμενη σύνταξη.

Δ. Δήλωση ανάληψης απασχόλησης

Οι συνταξιούχοι που αναλαμβάνουν εργασία ή αυτοαπασχόληση οφείλουν να γνωρίσουν στον ΕΦΚΑ και στο ΕΤΕΑΕΠ την ανάληψη της δραστηριότητας και τη διάρκεια της (προκειμένου περί μειωμένης κατά μήνα απασχόλησης), ενώ η σχετική δήλωση υποβάλλεται υποχρεωτικά με την ανάληψη της δραστηριότητας.

Σε περίπτωση που δεν υποβληθεί η σχετική δήλωση και συνεπώς οι φορείς δεν προβούν σε περικοπή ή αναστολή της σύνταξης, γίνεται καταλογισμός σε βάρος του συνταξιούχου του ποσού που έπρεπε να παρακρατηθεί σύμφωνα με τα ανωτέρω, ενώ το καταλογισθέν ποσό επιβαρύνεται με ετήσιο επιτόκιο 4,56%.

Το οφειλόμενο ποσό μπορεί να παρακρατείται από τις καταβαλλόμενες κύριες και επικουρικές συντάξεις σε περίπτωση που προκύπτει περικοπή των συντάξεων, και από τις μελλοντικές συντάξεις, και μέχρι το 1/4 του ποσού της μηνιαίας κύριας και επικουρικής σύνταξης έως την εξόφληση της οφειλής.

Ε. Πρόσωπα που εξαιρούνται από τη ρύθμιση - Διατήρηση προγενέστερου νομοθετικού πλαισίου

Από το πεδίο εφαρμογής της ρύθμισης εξαιρούνται ρητά, σύμφωνα με τις παρ. 6 και 7, οι μέχρι 12.5.2016 συνταξιούχοι λόγω γήρατος που έχουν αναλάβει εργασία ή αυτοαπασχόληση μέχρι την ημερομηνία αυτή και συνεχίζουν την απασχόλησή τους.

Για τα ανωτέρω πρόσωπα εξακολουθεί να εφαρμόζεται το προγενέστερο του ν.4387/2016 νομοθετικό πλαίσιο για την απασχόληση συνταξιούχων, όπως ισχύει κατά περίπτωση, με βάση τον φορέα συνταξιοδότησης και την παρασχεθείσα εργασία στο δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα ή τον ιδιωτικό τομέα ή την αυτοαπασχόληση πριν και μετά τη συνταξιοδότηση.
(άρθρο 63 ν.2676/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 16 του ν.3863/2010, άρθρο 10 του ν.3865/2010, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 5γ του άρθρου 4 του ν.4151/2013, άρθρο 8 παρ. 14 του ν.2592/1998, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο, παράγραφος Β, υποπαράγραφος Β, περίπτωση 1β του ν.4093/2012 και επεκτάθηκε στους φορείς κύριας ασφάλισης με το άρθρο 4 παρ. 2α του ν.4151/2013, οι καταστατικές διατάξεις των φορέων κύριας ασφάλισης αυτοαπασχολουμένων που προβλέπουν αναστολή σύνταξης σε περίπτωση συνταξιούχων τους που αναλαμβάνουν εκ νέου εργασία ή αυτοαπασχόληση υπαγόμενοι στην ασφάλιση των εν λόγω φορέων, καθώς και οι καταστατικές διατάξεις των ενταχθέντων στο ΕΤΕΑΕΠ φορέων επικουρικής ασφάλισης που προβλέπουν αναστολή της επικουρικής σύνταξης κατ' εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 42 του ν.3996/2011).

Εξαιρούνται, επίσης, από την περικοπή ή την πλήρη αναστολή της σύνταξης, οι συνταξιούχοι της Τράπεζας της Ελλάδας οι οποίοι, ανεξάρτητα από το χρονικό σημείο ανάληψης εργασίας μετά την συνταξιοδότηση, καταλαμβάνονται από τις προϊσχύουσες του άρθρου 20 του ν.4387/2016 ρυθμίσεις για την απασχόληση συνταξιούχων. Εξυπακούεται ότι σε περίπτωση ανάληψης εργασίας ή αυτοαπασχόλησης υπακτέας στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ καταβάλλονται οι προβλεπόμενες από τις διατάξεις του ν.4387/2016 εισφορές.

Για τους συνταξιούχους λόγω αναπηρίας, τους συνταξιοδοτούμενους με βάση τις διατάξεις του ν. 612/1977, καθώς και με διατάξεις που παραπέμπουν σ' αυτόν και σε όσους λαμβάνουν μόνο το επίδομα παρα-τετραπληγίας εφαρμόζεται το προϊσχύον του άρθρου 20 του ν.4387/2016 νομοθετικό πλαίσιο.

Τέλος, υπενθυμίζουμε ότι όσον αφορά στην εφαρμογή του άρθρου 20 του ν.4387/2016 σε συνταξιούχους του πρώην ΟΓΑ από 1.1.2017 και μετά, που συνεχίζουν να ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα για την οποία υφίσταται υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ βάσει των σχετικών διατάξεων υπαγωγής στην ασφάλιση του πρώην ΟΓΑ, οι ρυθμίσεις του άρθρου 20 του ν. 4387/2016 έχουν εφαρμογή σε όσους συνταξιοδοτούνται από 1.1.2025 σύμφωνα με την α.π. Φ. 10034/18282/566/20.4.2017 εγκύκλιο.

Για τους συνταξιούχους των λοιπών - πλην του πρώην ΟΓΑ- φορέων κύριας ασφάλισης ή του δημοσίου μέχρι 12.5.2016 καθώς και για εκείνους στους οποίους η έναρξη καταβολής σύνταξης ανατρέχει μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία, οι οποίοι έχουν εισόδημα από άσκηση αγροτικής δραστηριότητας, δεν ήταν υπόχρεοι καταβολής ασφαλιστικών εισφορών στον πρώην ΟΓΑ μέχρι 31.12.2016 και εξακολουθούν να μην είναι υπόχρεοι καταβολής ασφαλιστικών εισφορών στον ΕΦΚΑ από 1.1.2017, δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 20 του ν.4387/2016 σύμφωνα με τις οδηγίες της εγκυκλίου α.π. Φ.10043/οικ. /27751/824/16.6.2017.

Στις κοινοποιούμενες ρυθμίσεις του άρθρου 20 εμπίπτουν οι συνταξιούχοι λοιπών φορέων κύριας ασφάλισης ή του Δημοσίου (μετά την 13.5.2016) που έχουν εισόδημα από αγροτική δραστηριότητα και υπό την προϋπόθεση ότι αυτό ξεπερνά το ελάχιστο ασφαλιστέο εισόδημα του άρθρου 40 του ν. 4387/2016 σε ετήσια βάση, ήτοι 410,26 Χ12= 4.923,12 ευρώ.

Σε περίπτωση που το εισόδημα από αγροτική δραστηριότητα δεν ξεπερνά το ανωτέρω όριο δεν δύναται να θεωρηθεί ως επανένταξη στην αγορά εργασίας του συνταξιούχου, αλλά μόνο ως διατήρηση της αγροτικής περιουσίας.



Το δελτίο τύπου του Υπ. Εργασίας:

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ EΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δελτίο Τύπου

Αθήνα, 19-03-2018

Την εγκύκλιο εφαρμογής του άρθρου 20 του Ν.4387/2016, για την απασχόληση συνταξιούχων λόγω γήρατος, υπέγραψε σήμερα ο Υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Αναστάσιος Πετρόπουλος.

Μεταξύ άλλων, προβλέπει ότι δεν θα επέρχεται καμία περικοπή στη σύνταξη για τη συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων που ασκούν αγροτική δραστηριότητα. Παράλληλα, περιλαμβάνει δικαιότερες ρυθμίσεις για τους απασχολούμενους συνταξιούχους σε σχέση με το προγενέστερο καθεστώς (πριν από τη ψήφιση του Ν. 4387/2016), όπως την περικοπή ή αναστολή της σύνταξης μόνο για το διάστημα το οποίο αντιστοιχεί στις ημέρες απασχόλησης και όχι για ολόκληρο τον μήνα, εφόσον η διάρκειά της είναι μικρότερη των 25 ημερών

Συγκεκριμένα, με βάση την εγκύκλιο η οποία εφαρμόζεται για συνταξιούχους λόγω γήρατος, που αναλαμβάνουν εργασία ή αυτοαπασχόληση από 13/5/2016 και έχουν υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ:

-Δεν περικόπτεται η σύνταξη των συνταξιούχων από 1/1/2017 του πρώην ΟΓΑ που συνεχίζουν να ασκούν αγροτική δραστηριότητα για την οποία υφίσταται υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ. Το νέο πλαίσιο του Ν.4387/2016 θα ισχύσει για όσους συνταξιοδοτηθούν από 1/1/2025.

-Δεν περικόπτεται η σύνταξη των συνταξιούχων μέχρι 12/5/2016 των λοιπών πρώην φορέων κύριας ασφάλισης ή του Δημοσίου, που αποκτούν εισόδημα από άσκηση αγροτικής δραστηριότητας.

-Δεν περικόπτεται η σύνταξη των συνταξιούχων πρώην φορέων κύριας ασφάλισης ή του Δημοσίου μετά την 13/5/2016, που αποκτούν ετήσιο εισόδημα από άσκηση αγροτικής δραστηριότητας ύψους έως τις 4.923,12 ευρώ. Το ελάχιστο ασφαλιστέο μηνιαίο εισόδημα των 410,26 ευρώ (4.923,12 ευρώ σε ετήσια βάση) που ισχύει για τους αγρότες, τίθεται ως όριο για τη διατήρηση της αγροτικής περιουσίας και δεν θεωρείται ως "επανένταξη" στην αγορά εργασίας.

-Δεν περικόπτονται, επίσης, οι συντάξεις των συνταξιούχων που λαμβάνουν αμοιβές από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή άλλα συγγενικά δικαιώματα ούτε και οι συντάξεις των συνταξιούχων για αμοιβές που δεν υπόκεινται, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, σε ασφαλιστικές εισφορές ή λαμβάνουν αποδοχές για τις οποίες υφίσταται δυνατότητα παραίτησης και παραιτούνται του δικαιώματος είσπραξής τους.

Επιπλέον:

-Εφόσον δεν υπάρχει απασχόληση ολόκληρο τον μήνα, οι περιορισμοί του νόμου (περικοπή κατά 60% ή αναστολή καταβολής της σύνταξης) εφαρμόζονται μόνο για το διάστημα που αντιστοιχεί στις ημέρες κατά τις οποίες απασχολείται και ασφαλίζεται ο συνταξιούχος.

-Ο χρόνος ασφάλισης των απασχολουμένων συνταξιούχων αξιοποιείται για την προσαύξηση του ανταποδοτικού μέρους της κύριας σύνταξης. Το ύψος της προσαύξησης υπολογίζεται για κάθε έτος απασχόλησης με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε μια ποσοστιαία μονάδα επιπλέον εισφοράς. Δικαίωμα προσαύξησης της σύνταξης δίνεται και σε συνταξιούχους που έχουν λάβει σύνταξη πριν από την εφαρμογή του Ν. 4387/2016 και απασχολούνται από 13/5/2016 και μετά.

-Καταργείται για τους αυτοαπασχολούμενους συνταξιούχους η υποχρέωση καταβολής προσαυξημένων κατά 50% ασφαλιστικών εισφορών.

https://www.taxheaven.gr

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

Εμείς φτάιμε Πατριωτη δεν φταίει η Τουρκία...!!!! Ένα εξαιρετικό άρθρο του κου Γ. Παπαδόπουλου-Τετράδη



Μια χώρα που διοικείται από ερασιτέχνες και δειλούς παρτάκηδες είναι μια χώρα καταδικασμένη να ζήσει σε δουλεία και σε κατοχή. Να ζήσει σαν τα ανήλικα που ζουν ελπίζοντας στα φουστάνια των μανάδων τους. Είναι μια χώρα που εξευτελίζεται συλλογικά από το 1996 και δώθε διαρκώς, έχοντας εγκαταλείψει τον υπ αριθμόν ένα κανόνα ύπαρξης των κρατών: Την υπεράσπιση της κυριαρχίας της. Ας μην αιτιάται την Τουρκία για τα παθήματά της. Αυτή η ίδια φταίει.

Φταίει, γιατί οι κυβερνήτες της, είτε βρίσκονται στις κυβερνήσεις είτε στις καθηγητικές έδρες, διδάσκουν την προτεραιότητα του ατόμου επί της κοινωνίας, έχοντας έτσι απαξιώσει την κοινωνική και συλλογική συνείδηση. Αποθεώνοντας την ατομική. Την πάρτη.

Απαξιώνοντας την κοινωνική συνείδηση, η ζωή του ατόμου έχει γίνει πολυτιμότερη από τη ζωή της κοινωνίας. Του συνόλου. Η γειτονιά, το χωριό, η επαρχία, η Πόλη, η πατρίδα έχουν γίνει αξίες υποδεέστερες του εαυτού. Που έχει μετατραπεί σε εαυτούλη.

Η ευμάρεια και η ατομική απόλαυση αγαθών έχει γίνει η νέα πατρίδα. Και τα αγαθά με την αξία του εαυτούλη, η νέα σημαία. Όλα είναι φράγκα. Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει λιγότερη πατρίδα για να επιβάλει την παγκοσμιοποίηση. Η νεοαριστερά θέλει λιγότερη πατρίδα για να επιβάλει τον οικονομικό διεθνισμό των μεροκάματων. Ο άνθρωπος, είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι φράγκα. Τίποτε άλλο. Και ως κοινή διαφήμιση εμφανίζεται η Ελευθερία. Τρίχες.

Η θεοποίηση της ατομικότητας βάζει τέλος στη συναίσθηση της κοινωνικότητας. Η ατομικότητα θεωρεί ότι η ζωή είναι το υψηλότερο αγαθό. Επομένως, η απώλεια της ζωής είναι που πρέπει με νύχια και με δόντια να αποτραπεί. Να εξοβελιστεί. Να εξορκιστεί. Να λοιδορηθεί. Να αγιοποιηθεί. Αυτό ζούμε.

Η κοινωνικότητα θεωρεί ότι η ζωή της κοινωνίας είναι το υψηλότερο αγαθό. Και η ατομική ζωή είναι αναλώσιμη στην ανάγκη να ζήσει το σύνολο. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο. Αγελαίο. Από την κοινωνία εξαρτά την ύπαρξή του. Αυτή είναι η σημαντικότερη άμυνά του για να επιβιώσει στη φύση. Καθένας είναι υπηρέτης του εαυτού του, αλλά πρώτιστα, υπηρέτης του κοινωνικού συνόλου.

Στη χώρα που εμφανίστηκε η άμεση δημοκρατία, η ατομικότητα ήταν ύβρις. Η ιδιώτευση ήταν (και είναι) επιζήμια για το σύνολο. Ήταν και είναι διαλυτικό στοιχείο του συνόλου. Στην Αθήνα, που έχουν τάχα για παράδειγμα δημοκρατίας οι δεξιούληδες και οι αριστερούληδες της Ελλάδας, καθένας μετά τα 12 ανήκε στην Πόλη. Και όχι στο μπαμπά και στη μαμά. Και υπηρετούσε θητεία από τα 15 του. Για την Πόλη. Όχι για πάρτη του.

Η λέξη ιδιώτης ήταν βρισιά. Και σαν βρισιά μεταδόθηκε στα αγγλοσαξωνικά. Ως idiot. Δηλαδή ηλίθιος. Γιατί, πραγματικά πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος που να μην καταλαβαίνει ότι η ευημερία του και η ζωή του εξαρτάται από την ευημερία της Πόλης. Δηλαδή του κράτους. Του κοινωνικού συνόλου.

Οι άνθρωποι, όμως, δεν είναι αγαθά γεννήματα και έχουν ακόμα άγρια ένστικτα αρπαγής, πλούτου, εξουσίας και χωρισμού σε βιλαέτια, κοινώς κράτη, ανά φυλές και ανά έθνη γλώσσας και θρησκείας. Και απέχουν έτη φωτός από τη συνείδηση ενός κοινού ανθρώπινου γένους που μοιράζεται τη Γνώση για να ευημερεί στον κοινό πλανήτη αντί να σκοτώνονται μεταξύ τους.

Έτσι, ζουν χωρισμένοι σε βιλαέτια που το καθένα υπερασπίζεται τον εαυτό του από την αρπαχτικότητα των γειτόνων του.

Η Ελλάδα, μ αυτά τα δεδομένα, έχει για γείτονα τον τραμπούκο της περιοχής. Και έχει να υπερασπιστεί τα βραχάκια της και τα νεράκια της και το δικαίωμα να πετάει ανενόχλητη στους δικούς της ουρανούς, έτσι όπως το απόχτησε το δικαίωμα από ποταμούς αίματος των πατεράδων και των παππούδων και των προππάπων αυτών που ζούν σήμερα εδώ.

Και ενώ έχει για γείτονα τον τραμπούκο της περιοχής, που θέλει ντε και καλά τα νεράκια της και τα βραχάκια της και τον αέρα της, και τα διεκδικεί με τα όπλα (!), η ίδια δεν κάνει τίποτε απολύτως για να υπερασπιστεί τα νεράκια και τα βραχάκια και τον αέρα της!

Οι χώρες, τα κράτη, οι φυλές, υπερασπίζονται την κυριαρχία των ορίων τους με έναν τρόπο παγκοσμίως, εδώ και 50.000 χρόνια. Με τα όπλα. Και δεν είναι τυχαίο. Όποιος εισβάλλει με βία, καταλαβαίνει μόνο από τη γλώσσα της βίας. Και εκδιώκεται μόνο με τη βία. Επιπρόσθετα, όποιος έχει όρεξη να εισβάλλει με βία φρενάρεται μόνο από το φόβο να υποστεί βία! Απλά, μπακάλικα, για παιδιά του δημοτικού.

Φαίνεται ότι οι κυβερνήτες αυτής της χώρας βρίσκονται ακόμα στο προνήπιο. Και δεν έχουν φτάσει στο δημοτικό. Γιατί, εδώ και περίπου 25 χρόνια, έχοντας από απέναντι τον τραμπούκο της περιοχής, όλο και απαξιώνουν τον μηχανισμό που έχουν τα κράτη για να υπερασπίζονται την κυριαρχία τους. Το στρατό.

Δεν τον απαξιώνουν εξοπλιστικά. Τον απαξιώνουν ιδεολογικά! Τον καλλιεργούν στη συνείδηση των πολιτών σαν καθόλου αναγκαίο. Σαν μίασμα. Και εκείνους που τον υπηρετούν, σαν φασίστες και στρατόκαυλους! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μορφή σχιζοφρένειας.

Ο στρατός υπάρχει επειδή όλοι έχουν στρατό. Και μερικοί από όλους θέλουν τα νεράκια σου, τα βραχάκια σου και τον αέρα σου. Για να τα πάρουν χρειάζονται στρατό. Επειδή έχεις στρατό. Αν δεν είχες θα στα είχαν πάρει για πλάκα.

Η Ελλάδα έχει στρατό, αλλά δεν έχει αξιωματικούς και στρατιώτες! Και δεν τους έχει, γιατί τον στρατό δεν τον έχει για να υπερασπίζεται την κυριαρχία της χώρας. Τον έχει γιατί έτσι συνηθίζεται. Αν τον είχε για να υπερασπίζεται την κυριαρχία της χώρας θα ήταν άλλος στρατός.

Οι αξιωματικοί δεν θα επιλέγονταν από τα κόμματα ανάλογα με το αν είναι αρεστοί και βολικοί, αλλά ανάλογα με τα προσόντα τους. Και θα αξιολογούνταν έτσι μέχρι να αποστρατευτούν. Και οι στρατιώτες δεν θα υπηρετούσαν εκεί που αποφάσιζε το »δόντι», αλλά εκεί που είχε ανάγκη το κοινωνικό σύνολο. Η πατρίδα. Το κυριότερο: Θα εκπαιδεύονταν για πόλεμο κι όχι για να περάσει η θητεία! Επειδή στο στρατό πας για να εκπαιδευτείς για περίπτωση πολέμου. Αλλιώς γιατί να πας. Για να χάσεις ένα- δυό χρόνια και να χάσει και το κοινωνικό σύνολο δυό δυνατά εργατικά χέρια;

Στην Ελλάδα αυτά τα αυτονόητα είναι άγνωστα. Οι κυβερνήσεις έχουν ουσιαστικά καταργήσει το στράτευμα, που δεν εκπαιδεύεται όσο και όπως απαιτούν οι συνθήκες ενός πολέμου, αλλά περνάει την ώρα του από κεκτημένη ταχύτητα. Με εξαίρεση λίγες επίλεκτες μονάδες, που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω.

Εγώ δεν θέλω στρατούς και πολέμους. Στα παλιά του τα παπούτσια ο γείτονας και η διεθνής ανθρωπότητα τι θέλω και τι δεν θέλω, που ζει με νοοτροπία σπηλαίων. Εγώ ζω, όμως, σ αυτό το περιβάλλον. Και είμαι 10 εκατομμύρια άνθρωποι. Γαλουχημένοι από τις κυβερνήσεις τους και τους δασκάλους τους να θεωρούν τις ζωούλες τους και τις ζωούλες των κανακαραίων τους πολυτιμότερες από τη ζωή και την ελευθερία και την ανεξαρτησία του συνόλου. Έτσι, μια κοινωνία ολόκληρη είναι πρόθυμη να ζήσει σαν δούλα και υποτελής, προκειμένου να μην πληρώσει κανένα τίμημα ελευθερίας, ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας.

Μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού είναι ποτισμένη μ αυτή τη νοοτροπία. Οι φαντάροι δε σβήνουν φωτιές μην πάθει τίποτε ο κανακάρης. Δεν στρώνουν δρόμους γιατί δεν κάνει ο κανακάρης να σκάβει και μάλιστα απλήρωτος! Δεν εκχιονίζουν μην και πάθουν τίποτε κρυοπαγήματα τα τρυφερά του χεράκια. Και δεν είναι έτοιμοι να πολεμήσουν, γιατί μπορεί και να σκοτωθούν! Πού ακούστηκε να σκοτωθείς για την πατρίδα!

Αμ, δεν είναι για την πατρίδα! Είναι για τα μεγάλα συμφέροντα που θα σκοτωθεί ο κανακάρης. Να πάει ο γιός του Λάτση να σκοτωθεί. Ο ελληνάκος που χέζεται από το φόβο του να κατέβει σε μια διαδήλωση και που ανέχεται αδιαμαρτύρητα εδώ και 8 χρόνια- και κυρίως τα 3 τελευταία- κάθε διαπόμπευση, κάθε σφαλιάρα και κάθε κλοπή από τους κυβερνήτες του, απόχτησε και επαναστατική συνείδηση ξαφνικά! Για το χατήρι του κανακάρη του και της βολής του. Όποια κι αν είναι. Αρκεί να συνεχίσει να ζει όπως το έμαθαν οι κυβερνήτες του εδώ και κάτι χρόνια: Σκυμμένος. Σκυμμένος στην ασφάλεια του σκυμμένου. Του εαυτούλη του. Χωρίς καμιά κοινωνικότητα. Φιλοτομαριστής.

Από απέναντι ο γείτονας ορμάει σε ελληνικά νησιά, πετάει σε διαδρόμους που ελέγχει άλλος, επιτίθεται σε πλοία, αιχμαλωτίζει αξιωματικούς και δεν παίρνει καμιά απάντηση. Κανένα φρένο. Δρα ανενόχλητος! Ο ανενόχλητος αποθρασύνεται. Από εκείνον που χουφτώνει τη γυναίκα σου μέχρι εκείνον που χουφτώνει τη χώρα σου. Αυτό το ξέρει και το τελευταίο χαμίνι του δρόμου, αλλά δεν το ξέρουν οι κυβερνήτες από την εποχή του Σημίτη και δώθε. Βαφτίσαμε τη δειλία «ψυχραιμία» και εκλογίκευση και πάμε.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν κανένα σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας ή του Άγιου Μαυρίκιου. Ζουν χαλλλλαρά και μετράνε αναδρομικά, καρέκλες, συντάξιμα, μεταθέσεις και, μερικοί, μίζες. Όπως και ο στρατός.

Ο ελληνικός στρατός δεν έχει κανένα σοβαρό ΔΙΑΡΚΕΣ επιχειρησιακό σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας. Αν είχε, οι τουρκικές κανονιοφόροι θα είχαν βυθιστεί στα Ίμια και ταυτόχρονα κανένα νησάκι δεν θα είχε πέσει στα χέρια των γειτόνων. Ούτε τα Ίμια θα ήταν αμφισβητούμενα. Οι Έλληνες αξιωματικοί θα είχαν πολεμήσει στον Έβρο για να μην πιαστούν και οι μονάδες εκεί θα είχαν πάρει μέρος αποτελεσματικά, αντί να κοιμούνται. Τα τουρκικά μαχητικά θα το σκεφτόντουσαν τρείς φορές πριν μπουν στον ελληνικό εναέριο χώρο οπουδήποτε. Και η Τουρκία θα σεβόταν. Όπως και οι «σύμμαχοι». Γιατί τώρα δε σέβεται κανένας. Και κανένας δεν σεβότανε ποτέ κανέναν που δεν υπερασπιζόταν τον εαυτό του.

Αλλά, στην Ελλάδα κυριαρχεί η αγάπη για τη ζωούλα κι όχι η αγάπη για της ζωή όλων μας. Έτσι διδάσκει η κυρίαρχη νοοτροπία των δειλών κυβερνητών. Που διαφθείρουν αμαθείς πολίτες και τους κάνουν σαν τα μούτρα τους για να διαιωνίζουν το είδος τους.

Έτσι, έχουμε ένα γκρίζο Αιγαίο, και δυο αξιωματικούς αιχμάλωτους να διαπομπεύονται απέναντι. Και μια κυβερνητική ηγεσία να τρέχει να παρακαλάει ξένες κατουρημένες ποδιές να μεσολαβήσουν για να σωθούν τα παιδάκια μας. Με τον υπουργό Άμυνας να δηλώνει ότι το θέμα είναι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ! Και τον πρωθυπουργό να καλεί τον ΟΗΕ!

Θόδωρε Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη και Σολωμέ και Τερτσέτη και Βενιζέλε και Πλαστήρα και Κατσημήτρο και Γλέζο και Αυξεντίου. Συγχωρέστε μας για την κατάντια μας.


Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

Πρόθεση για ευνοϊκότερο καθεστώς φόρου για μέλη Συνεταιρισμών!!!





Μετά από συνεχείς παρεμβάσεις και επιχειρήματα για το αδιέξοδο που προκαλείται στον πρωτογενή τομέα απ΄ τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, ένα πάγιο εδώ και 2 χρόνια αίτημα της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου, φαίνεται ότι αρχίζει να λαμβάνεται σοβαρά υπ όψιν απ την πολιτική ηγεσία αλλά και απ τους υπηρεσιακούς παράγοντες των Υπουργείων Οικονομικών & Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Θα περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία να δούμε να εφαρμόζονται όλα αυτά, για το καλό της Εθνικής Οικονομίας και της Μαστιχοκαλλιέργειας.
-----------------------
Εντείνονται οι διεργασίες για την επανεξέταση του καθεστώτος φορολογίας των αγροτών, µε την επάνοδο στο καθεστώς του τεκµαρτού να κερδίζει συνεχώς έδαφος.
 

 Αναγκαία θεωρείται επίσης η δραστική µείωση του φορολογικού συντελεστή για όσους συµµετέχουν σε συλλογικά σχήµατα (συνεταιρισµοί, Οµάδες Παραγωγών) προκειµένου να αντιµετωπιστεί η «µαύρη αγορά» και να εισπράξει τελικά κάτι και το ∆ηµόσιο.

Νέες πληροφορίες της Agrenda αναφέρουν ότι το θέµα χειρίζονται τα συναρµόδια υπουργεία (Αγροτικής Ανάπτυξης, Οικονοµικών, Εργασίας), έχοντας αντιληφθεί ότι η καταβαράθρωση των κρατικών εσόδων, ελέω µνηµονίων, πρέπει µε κάθε τρόπο να ανακοπεί τώρα, προτού οδηγήσει σε οριστική έξοδο από το επάγγελµα τη µεγάλη µάζα των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής και αποδυναµώσει έτσι περαιτέρω τις οργανωτικές οµάδες τους (συνεταιρισµοί, οµάδες κ.λπ.).

Για το ζήτηµα όπως αποκαλύπτει σήµερα η Agrenda πραγµατοποιήθηκε προ ολίγων ηµερών συνάντηση εργασίας των αρµόδιων υπουργών Βαγγέλη Αποστόλου, Κατερίνας Παπανάτσιου και Έφης Αχτσιόγλου, ούτως ώστε οι προωθούµενες αλλαγές, που σε κάθε περίπτωση, θα τρέξουν, µετά τον Αύγουστο, να συνδυάσουν ένα «κοκτέιλ» ελαφρύνσεων, που θα περιλαµβάνει τους συντελεστές φόρου, αλλά και τις ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΕΦΚΑ (πρώην ΟΓΑ).

Την ατζέντα των συζητήσεων επιβεβαίωσε µε δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισµών Ιεράπετρας Νίκος ∆ασκαλάκης, που την ηµέρα της επίµαχης σύσκεψης βρέθηκε στη Βάθη, για έτερη συνάντηση µε συνεταιριστές.

Κάτω 50% φορολογικό κόστος 


Όπως τόνισε µπαίνει για πρώτη φορά στα σοβαρά ως θέµα προς συζήτηση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το φορολογικό και το ασφαλιστικό ζήτηµα και το αποτέλεσµα από όσα ακούστηκαν θα µπορούσε να χαρακτηριστεί σε αυτή τη φάση θετικό. Κι αυτό γιατί όπως, λέει «συζητήθηκε ότι είναι διαπιστωµένη πλέον η δραµατική µείωση των φορολογικών εσόδων στον αγροτικό τοµέα, µετά τις αυξήσεις που προηγήθηκαν, αφού πλέον οι παραγωγοί αναζητούν και όπως φαίνεται βρίσκουν τρόπους να φοροδιαφεύγουν, µέσα και από την αδήλωτη διακίνηση προϊόντων».

Αυτό είναι κάτι που έχει καταλάβει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, τόνισε ο κ. ∆ασκαλάκης και «προς αυτή την κατεύθυνση αναζητούνται λύσεις, ενώ για πρώτη φορά δόθηκε η δέσµευση πως θα υπάρξουν µειώσεις σε φορολογία και ασφάλιση µετά τον Αύγουστο και την λήξη των µνηµονιακών υποχρεώσεων».

Μια βασική πρόταση που τέθηκε από πλευράς των παραγωγών ήταν η φορολογία να γίνεται µε τεκµαρτό και αντικειµενικό τρόπο ανά προϊόν και σύµφωνα µε τους πρώτους υπολογισµούς αυτή η αλλαγή ρίχνει περίπου στο 50% το φορολογικό κόστος.

Οι συµµετέχοντες στη συνάντηση είχαν προετοιµάσει και αρκετές άλλες προτάσεις τις οποίες το υπουργείο φέρεται έτοιµο να συζητήσει, ενώ βρίσκεται σε συνεργασία µε τα συναρµόδια υπουργεία Εργασίας και Οικονοµικών, ώστε να συζητηθούν τα θέµατα αυτά συνδυαστικά και µε τα ασφαλιστικά ώστε να προκύψει µια συντονισµένη λύση.

Σε δύο κατευθύνσεις εστιάζονται οι προωθούµενες αλλαγές, όπως έγραψε πρώτη η Agrenda, στο προηγούµενο φύλλο της. 


Ειδικότερα προβλέπεται:

α) ∆ραστική µείωση του φορολογικού συντελεστή για τα φυσικά πρόσωπα που συµµετέχουν σε συλλογικές προσπάθειες (Συνεταιρισµοί, Οµάδες Παραγωγών κ.α.)

β) Επανεξέταση της λύσης του τεκµαρτού εισοδήµατος, ως βάση υπολογισµού του φόρου για τους αγρότες µεσαίας εισοδηµατικής τάξης, οι οποίοι σήµερα είναι υποχρεωµένοι να τηρούν λογιστικά βιβλία.

Οι πληροφορίες της Agrenda λένε ότι τα θέµατα αυτά απασχολούν εδώ και καιρό το οικονοµικό επιτελείο της κυβέρνησης, ενώ τις τελευταίες ηµέρες αποτέλεσαν εκ νέου αντικείµενο συζήτησης στις επαφές της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης µε αντιπροσωπείες των αγροτών µε αφορµή και τις εν εξελίξει κινητοποιήσεις.

Λέγεται µάλιστα ότι η κατεύθυνση που έχει δοθεί προς τους εργαζόµενους, είναι η από κοινού ανάθεση µελέτης η οποία να αναδεικνύει τα προβλήµατα, τόσο σε σχέση µε την παραοικονοµία που αναπτύσσεται λόγω υπερφορολογίας, όσο και της υστέρησης που παρατηρείται επίσης στα φορολογικά έσοδα.

ΚΙΝΗΤΡΑ

  1. Οργανωμένοι με μικρότερη φορολογία
  2. Ευνοϊκότερο καθεστώς φόρου για μέλη Ομάδων 

Η υπο-απόδοση των κρατικών εσόδων οδηγεί σε αντικειμενικό τρόπο προσδιορισμού του εισοδήματος και μείωση εισφορών ΕΦΚΑ 
Η πορεία των εσόδων του κράτους αποδεικνύει ότι οι επιβαρύνσεις για τους µικρούς αγρότες είναι από ανύπαρκτες έως ελάχιστες, αλλά εκτιµάται ότι θ’ ανέλθουν, αν το εισόδηµα προσδιορίζεται µε αντικειµενικό τρόπο.



ΤOY ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΥ ΜΠΙΚΑ
mpikas@agronews.gr
Πηγή : Agrenda Σάββατο 3 & Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018 ΡΕΠΟΡΤΑΖ.EΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Γκοτζαμάνηδες της Αριστεράς ;



Από τον Γιώργο Καραμπελιά

Η κυβέρνηση τρέμει τη μαζικότητα του συλλαλητηρίου της Κυριακής, 4 Φεβρουαρίου. Και εκτός από τη λοιπή κινδυνολογία, ως εκ θαύματος, το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου, χρυσαυγίτες και εξωκοινοβουλευτικοί, από τη ΛΑΕ μέχρι τους τελευταίους μπάχαλους, καλούν σε συγκεντρώσεις και αντισυγκεντρώσεις προσπαθώντας από κοινού να δημιουργήσουν φοβία στον ευρύτερο κόσμο με τα πιθανά επεισόδια που προετοιμάζουν. Τη δε ημέρα του συλλαλητηρίου, ακροαριστεροί και αναρχικοί καλούν σε ανοικτή αντισυγκέντρωση. Για το ρόλο των χρυσαυγιτών, ως μόνιμων εντολοδόχων της εξουσίας δεν υπήρχε καμία αμφιβολία. Μήπως όμως έχει μείνει καμία και για εκείνον της δήθεν «αντισυστημικής» Αριστεράς;



Δυστυχώς η ιστορία αυτή έχει πολύ βαθιές ρίζες στην ιστορία του τόπου: Στα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια, σημαντική παράμετρος της κυβερνητικής πολιτικής ήταν οι λεγόμενοι «παρακρατικοί», που δρούσαν ως το οπλισμένο και προβοκατόρικο χέρι της εξουσίας. Έτσι, όποτε υπήρχε φοιτητική διαδήλωση, ή συλλαλητήριο της Αριστεράς, οργανωνόταν αντιδιαδήλωση από την ΕΚΟΦ (Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών) ή από διάφορες αυτοαποκαλούμενες «εθνικές» οργανώσεις, που επιχειρούσαν να τρομοκρατήσουν και να μπορέσουν να επιτεθούν στις εκδηλώσεις της Αριστεράς. Αποκορύφωμα αυτής της δραστηριότητας υπήρξε η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από παρακρατικούς, με επικεφαλής τον διαβόητο Γκοτζαμάνη στη Θεσσαλονίκη το 1963, που σε μεγάλο βαθμό προκάλεσε και την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή.


Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Και η εικόνα αντιστράφηκε. Εδώ και δεκαετίες, τουλάχιστον στα Πανεπιστήμια και τους νεολαιίστικους χώρους γενικότερα, η ελεύθερη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων απαγορεύεται και παρεμποδίζεται συχνά με την απειλή βίας ή την ανοικτή χρήση βίας από αριστερές ακροαριστερές ή αναρχικές ομάδες. Στη δεκαετία του 1970 και του 1980 σε αυτές τις πρακτικές, πρωτοστατούσαν κατ’ εξοχήν τα «ΚΝΑΤ», δηλαδή ειδικές ομάδες της ΚΝΕ και της οργάνωσης των οικοδόμων του ΚΚΕ, που ξυλοκοπούσαν κυρίως τους αριστερούς αντιφρονούντες. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, αντικαταστάθηκαν, σταδιακώς, από ακροαριστερές και αναρχικές ομάδες που στρέφονταν κατ’ εξοχήν εναντίον κάθε πατριωτικής φωνής, είτε προερχόμενης από τη Δεξιά είτε από το ΠΑΣΟΚ ή την Αριστερά, αρκεί να χαρακτηρίζονταν ως «εθνικιστές» – οι Κύπριοι φοιτητές έχουν ξυλοκοπηθεί σε αναρίθμητες περιπτώσεις.

Μετά την επικράτηση της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, την κατάρρευση της ΣΕ και τη μετατόπιση της κύριας αντίθεσης σε παγκόσμια κλίμακα, σε αντίθεση μεταξύ των εθνών και της παγκόσμιας νέας τάξης των πολυεθνικών, πολλές από αυτές τις ομάδες, προτάσσοντας ως πρωταρχικό ζήτημα την αντίθεση με τον «εθνικισμό», μεταβλήθηκαν σταδιακά σε παράρτημα, κάποτε και ένοπλο, της παγκοσμιοποίησης, που έχει ως κύριο εχθρό της τον πατριωτισμό των λαών και των κινημάτων. Γι’ αυτό και οι κατά τα άλλα τόσο φιλελεύθεροι και οπαδοί του δημοκρατικού διαλόγου διανοούμενοί μας, έκλειναν τα μάτια μπροστά σε αυτές τις πρακτικές που γαγγραίνιαζαν σταδιακά τον φοιτητικό και νεολαιίστικο χώρο. Οι «αντιεθνικιστές» σημιτικοί, οι αριστεροί διανοούμενοι και οι μπάχαλοι των Εξαρχείων συμμερίζονταν τις ίδιες αρχές των «ανοικτών συνόρων», του «αντιρατσισμού», του φιλομεταναστευτισμού και προ παντός του ανθελληνικού αντιεθνικισμού. Επιπλέον αυτή η ιδεολογία αμειβόταν αδρά από τα ποικιλώνυμα ιδρύματα SOros και εκατοντάδες ευρωπαϊκά προγράμματα. Εξάλλου πολύ συχνά ανήκαν και στις ίδιες οικογένειες και τα ίδια περιβάλλοντα. Οι γονείς και οι φίλοι στην προοδευτική διανόηση και την πολιτική ελίτ, και τα «ατίθασα» παιδιά στην πλατεία για μερικά χρόνια, μέχρις ότου έλθουν τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και η ένταξη στη φιλελεύθερη Αριστερά. Γι’ αυτό και παρά τις σποραδικές διαμαρτυρίες, όταν τα «παιδιά» ξεπερνούσαν τα όρια, τα άφηναν ανενόχλητα να μεταβάλουν τα πανεπιστήμια σε αχούρια και τους νεολαιίστικους χώρους σε γκέτο.

Όμως από το 2008 και μετά το ζήτημα άλλαξε διαστάσεις και χαρακτηριστικά. Η μπαχαλοποίηση εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα και μετασχημάτισε το σύνολο της Αριστεράς, που συντάχθηκε εν σώματι –εκτός από το ΚΚΕ– με μια μηδενιστική εξέγερση κακομαθημένων τέκνων των βορείων προαστίων κατά τον περιβόητο Δεκέμβρη. Ο ακροαριστερός «χώρος» από περιθωριακή δύναμη στις παρυφές της αριστεράς μεταβλήθηκε σε ιδεολογική του πρωτοπορία. Εν ολίγοις οι «μικροί» άρχισαν να σέρνουν από τη μύτη τους μεγάλους. Εξού και προέκυψε ο «ριζοσπαστικός» ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Τσίπρα, έχοντας μεταλλάξει τον παλαιομοδίτικο εθνοφοβικό Συνασπισμό σε ένα μοντέρνο εθνομηδενιστικό μόρφωμα, που θα προσελκύσει εξάλλου και το μεγαλύτερο μέρος της «αδέσποτης» και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Επιπλέον η επέκταση της μεταναστευτικής κρίσης και η συναίνεση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος στο φαινόμενο της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης –για να έχουμε και φτηνούς κηπουρούς–, επέτρεψε στα «παιδιά» να δημιουργήσουν επιτέλους και τον αντίπαλο που τους χρειαζόταν: Δηλαδή να δώσουν σάρκα και οστά στις λαϊκές γειτονιές, στους κληρονόμους των παλιών αυθεντικών Γκοτζαμάνηδων, τη Χρυσή Αυγή, τόσο απαραίτητη για να συντηρείται το δίπολο «φασισμού» «αντιφασισμού».

Η ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και πριν απ’ όλα η μεγάλη κωλοτούμπα του το καλοκαίρι του 2015 μπορεί να οδήγησε σε μια μερική αντιπαράθεση στο εσωτερικό της αριστεράς –αποχώρηση του Λαφαζάνη και της ΛΑΕ, και μια έξαρση στις αντιθέσεις με την εξωκοινοβουλευτική αριστερά– αλλά δεν προκάλεσε τη γενικευμένη σύγκρουση που πολλοί φανταζόταν.

Και ο λόγος είναι απλός. Πέραν του ότι ανήκουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία στα κρατικοδίαιτα στρώματα, πέραν του κοινού τους κοσμοπολιτισμού, και των κοινών αξιών τους, συμφωνούν στα βασικά. Και τα βασικά, είναι η λύση του δημογραφικού, μέσω της μετανάστευσης, η απόρριψη της εθνικής ταυτότητας και των εθνικών σημασιών, το μίσος ενάντια στην Ορθοδοξία, ως στοιχείο αυτής της ταυτότητας, η παράδοση της Κύπρου στους Τούρκους, η αποδοχή της προτεκτοροποίησης της Ελλάδας, η επιμονή στο παρασιτικό καταναλωτικό μοντέλο, η αποδοχή της παγκοσμιοποιημένος κουλτούρας, η άρνηση ακόμα και των φυλετικών ταυτοτήτων.

Και επειδή το τερπνόν πρέπει να συνδυάζεται μετά του ωφελίμου, ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να διορίσει κατά δεκάδες χιλιάδες τα «παιδιά» της αντιπολιτευτικής αριστεράς σε ΜΚΟ και υπηρεσίες για τους πρόσφυγες και μετανάστες, ώστε η ιδεολογία να ενισχύεται και από το στομάχι. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού. Το κύριο μέλημα της εξωσυριζικής αριστεράς δεν είναι να φύγει η χειρότερη κυβέρνηση που είχε ο τόπος μεταπολιτευτικά, αλλά το εάν «μετά» θα έλθει ο «Κούλης». Δηλαδή εν τοις πράγμασι στηρίζουν τον Τσίπρα, τον Καμμένο και την παρέα τους. Γι’ αυτό και η τόσο αναιμική στην πραγματικότητα αντιπολίτευση την οποία ασκούν. Διότι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η εθνική της επιβίωση και ως προς αυτό οι εθνομηδενιστές συμπαρατάσσονται με την κυβέρνηση παρά τις όποιες επιμέρους διαφωνίες τους.

Με το Μακεδονικό έκαναν ένα ακόμα, αποκαλυπτικό βήμα. Ανέλαβαν το ρόλο του ανοικτού πραιτωριανού της κυβερνητικής πολιτικής. Ο Τσίπρας και ο «απειλούμενος» (!) (ξεσκολισμένος στην προβοκατορολογία), Κοτζιάς εκτελούν το σχέδιο, οι δε αριστεριστές, αναρχικοί κ.λπ., λειτουργούν ως νέοι ΕΚΟΦίτες και Γκοτζαμάνηδες, καλώντας αντισυγκεντρώσεις, συκοφαντώντας τα συλλαλητήρια ως «ακροδεξιά» –όπως έκανε ανενδοίαστα και ο άλλοτε «πατριώτης της αριστεράς» Λαφαζάνης– και παίζοντας το παιγνίδι της προβοκάτσιας μαζί με τους ναζήδες της Χρυσής Αυγής.

Όμως όλοι αυτοί δεν πρέπει να ξεχνούν ένα πράγμα, πως η δράση των Γκοτζαμάνηδων εν τέλει ενίσχυσε τους αντιπάλους της κυβέρνησης και όχι την τότε κυβέρνηση. Και προφανώς, δεν αρκούν οι νέοι Γκοτζαμάνηδες για να τρομοκρατήσουν έναν ολόκληρο λαό.


Πηγή : http://www.liberal.gr

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Πάει Λαύριο ο Προαστιακός....και ο Λιμένας Μεστών αποκτά άλλη δυναμική!!!


Θαυμάσια είδηση!!! Ο προαστιακός στο Λαύριο, και αμέσως, αμέσως, ο Λιμένας Μεστών αποκτά άλλη βαρύτητα, αφού από το Λεκανοπέδιο φτάνουμε Χίο σε 4 ώρες, όσες η Τήνος και η Μύκονος!!!
Υπάρχει κάποιος πάνω στην Χίο που να μην αντιλαμβάνεταιτο πόσο σημαντικό για το νησί είναι αυτό?
 
 
Κάτι φαίνεται να κινείται στο θέμα επέκτασης του Προαστιακού προς το Λαύριο καθώς τον περασμένο Ιούνιο εγκρίθηκε η χρηματοδότηση του από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).

Οι καθυστερήσεις στην υλποίηση του έργου τα τελευταία χρόνια είναι συνεχείς. Είναι ενδεικτικό ότι η επέκταση του Προαστιακού στο Λαύριο έχει εξαγγελθεί από το 2007, όταν υπουργός Μεταφορών ήταν ο Μιχάλης Λιάπης, με ορίζοντα ολοκλήρωσης το... 2012.

To Υπουργείο Μεταφορών σε συνεργασία με την ΕΡΓΟΣΕ, κατόπιν πίεσης της παρούσας Δημοτικής Αρχής, έχουν προτείνει την επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου από το Κορωπί έως το Λαύριο, σε συνδυασμό με την οδική σύνδεση με την Αττική Οδό και την αναβάθμιση και πλήρη λειτουργία του λιμανιού ως επιβατικού και τουριστικού (φιλοξενία κρουαζιερόπλοιων, γιοτ κ.α.)


Η ΕΡΓΟΣΕ, για την οποία η επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, έχει ήδη καταθέσει στη διαχειριστική αρχή Τεχνικό Δελτίο με προμελέτες, προκειμένου να προχωρήσει με τη μέθοδο της μελέτης-κατασκευής.

Δεν θα είναι λοιπόν το κλασικό δημόσιο έργο, στο οποίο γίνονται μελέτες και έπειτα προκηρύσσεται διαγωνισμός για την κατασκευή του, αλλά μελέτη και κατασκευή θα γίνονται παράλληλα.

Η υλοποίηση του έργου με την παραπάνω μέθοδο θα έχει τεράστιο όφελος για τους πολίτες, καθώς θα εξοικονομηθεί σημαντικός χρόνος (έως και 2 περίπου χρόνια) για την ολοκλήρωση των προαναφερθέντων έργων.

Η νέα γραμμή, μήκους 32 χλμ., σύμφωνα με παλαιότερο σχεδιασμό, προβλεπόταν να διαθέτει δύο σιδηροδρομικούς σταθμούς (στο Μαρκόπουλο και στο Λιμάνι του Λαυρίου) και επτά στάσεις (Καλύβια, Κουβαρά, Κερατέα, Αμφιτρόπη, Περιγιάλι, Θορικό, Εκπαιδευτικό Κέντρο Λαυρίου), με τη διαδρομή Αθήνα - Λαύριο θα γίνεται σε λιγότερο από μία ώρα, σε 55 λεπτά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι εξετάζεται και η σύνδεση της λεωφόρου Λαυρίου με την Αττική Οδό.

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Απασχόληση συνταξιούχων - Οδηγίες από τον Ε.Φ.Κ.Α.


Με την εγκύκλιο 33/2017 του ΕΦΚΑ κοινοποιούνται οι διατάξεις του άρθρου 20 του Ν. 4387/2016 «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας-Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος-Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις», με τις οποίες ρυθμίζεται το ζήτημα της απασχόλησης των συνταξιούχων λόγω γήρατος.

Αναμένοντας αναλυτική ερμηνεία των επιμέρους διατάξεων του εν λόγω άρθρου από το ΥΠΕΚΑΑ, προς το παρόν, προκειμένου να διεκπεραιωθούν οι αιτήσεις συνταξιοδότησης που έχουν κατατεθεί από 13.5.2016 και μετά από ασφαλισμένους οι οποίοι δηλώνουν ότι συνεχίζουν εργαζόμενοι, είτε κατά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησής τους είτε μεταγενέστερα, το Υπ. Εργασίας διευκρινίζει τα ακόλουθα:

Α. ΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ-ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ

Το νέο νομοθετικό πλαίσιο καταλαμβάνει: τους συνταξιούχους εξ ιδίου δικαιώματος (λόγω γήρατος) -όπως ορίζεται στο άρθρο 2 του Ν.4387/2016 «Εννοιολογικοί προσδιορισμοί»-

α) του Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων που περιγράφονται στην παρ. 3 του άρθρου 4 του νόμου αυτού, δηλαδή αυτούς οι οποίοι:
• υπάγονται στις διατάξεις των νόμων 1897/1990 (Α' 120) και 1977/1991 (Α' 185),
• δικαιούνται πολεμική σύνταξη ή σύνταξη αναπήρου οπλίτη ειρηνικής περιόδου ή σύνταξη Εθνικής Αντίστασης Ο.Γ.Α. ή ανασφάλιστου Αγωνιστή Εθνικής Αντίστασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.δ. 168/2007 (Α' 209), του Π.δ. 169/2007 (Α' 210) και των άρθρων 22 και 27 του Ν. 1813/1988 (Α'243),
• τους λογοτέχνες - καλλιτέχνες που δικαιούνται σύνταξη από το Δημόσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 3075/2002 (Α' 297),
• λαμβάνουν προσωπική σύνταξη,
• δικαιούνται σύνταξη λόγω ανικανότητας ή λόγω θανάτου που προήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας της υπηρεσίας και ένεκα ταύτης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.δ. 169/2007 σε συνδυασμό και με αυτές του Π.δ. 168/2007

β) όλων των φορέων, ταμείων, κλάδων ή λογαριασμών που εντάσσονται στον Ε.Φ.Κ.Α., βάσει του άρθρου 53 του Ν.4387/2016, οι οποίοι είτε αποκτούν ιδιότητα ή δραστηριότητα είτε αναλαμβάνουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα ή σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α. (σύμφωνα με τις γενικές ή ειδικές ή καταστατικές διατάξεις που ίσχυαν μέχρι 31/12/2016 στους εντασσόμενους στον ΕΦΚΑ φορείς ασφάλισης ή το Δημόσιο)-χωρίς να εξετάζεται εάν προκύπτει εισόδημα-
i. είτε καθίστανται συνταξιούχοι από την 13/5/2016 και μετά, ημερομηνία έναρξης ισχύος της διάταξης, ανεξάρτητα από την ημερομηνία ανάληψης της εργασίας/δραστηριότητας (σχετική η αριθμ. 531/2008 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους)
ii. είτε είχαν ήδη ημερομηνία έναρξης συνταξιοδότησης μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία και ανέλαβαν εργασία/ δραστηριότητα από την ανωτέρω ημερομηνία και μετά.

Σύμφωνα δε με την παρ. 3, υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις το νέο καθεστώς απασχόλησης συνταξιούχων αφορά και τα πρόσωπα της παρ. 2 του άρθρου 2 του Ν. 3833/2010, δηλαδή:
• τα αιρετά όργανα Ο.Τ.Α.,
• τους διοικητές, υποδιοικητές, προέδρους, αντιπροέδρους και τα μέλη των συλλογικών οργάνων διοίκησης των Ν.Π.Δ.Δ.,
• τους προέδρους, αντιπροέδρους και τα μέλη των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών,
• τους προέδρους, αντιπροέδρους, διευθύνοντες συμβούλους και τα μέλη διοικητικών συμβουλίων, καθώς και το πάσης φύσεως προσωπικό των Ν.Π.Ι.Δ. που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ή είναι δημόσιες επιχειρήσεις κατά την έννοια των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 1 του ν. 3429/2005 (εξαιρούνται οι εταιρείες που υπάγονται στο Κεφάλαιο Β' του ν. 3429/2005, εφόσον το Δημόσιο ή τα νομικά πρόσωπα των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 1 του ίδιου νόμου, κατέχουν μόνα ή από κοινού ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου μικρότερο του πενήντα τοις εκατό (50%), οι Τράπεζες, καθώς και οι εταιρείες, στις οποίες το Δημόσιο, αν και πλειοψηφών μέτοχος, δεν ασκεί τη διοίκηση και διαχείρισή τους).

Οι ρυθμίσεις του άρθρου 20 δεν εφαρμόζονται στους συνταξιούχους:
α) με ημερομηνία έναρξης συνταξιοδότησης και ανάληψης εργασίας ή αυτοαπασχόλησης πριν από τις 13.5.2016, για τους οποίους εξακολουθεί να εφαρμόζεται το προγενέστερο του ν.4387/2016 νομοθετικό πλαίσιο για την απασχόληση συνταξιούχων, όπως ισχύει κατά περίπτωση συνταξιούχου, με βάση τον φορέα συνταξιοδότησης και την παρασχεθείσα εργασία στο δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα ή τον ιδιωτικό τομέα ή την αυτοαπασχόληση πριν και μετά τη συνταξιοδότηση (άρθρο 63 ν.2676/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 16 του ν.3863/2010, άρθρο 10 του ν.3865/2010, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 5γ του άρθρου 4 του ν.4151/2013, άρθρο 8 παρ. 14 του ν.2592/1998, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο, παράγραφος Β, υποπαράγραφος Β, περίπτωση 1β του ν.4093/2012 και επεκτάθηκε στους φορείς κύριας ασφάλισης με το άρθρο 4 παρ. 2α του ν.4151/2013), οι καταστατικές διατάξεις των φορέων κύριας ασφάλισης αυτοαπασχολουμένων που προβλέπουν αναστολή σύνταξης σε περίπτωση που οι συνταξιούχοι αναλαμβάνουν εκ νέου εργασία ή αυτοαπασχόληση υπαγόμενοι στην ασφάλιση των εν λόγω φορέων, καθώς και οι καταστατικές διατάξεις των φορέων επικουρικής ασφάλισης που προβλέπουν αναστολή της επικουρικής σύνταξης κατ' εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 42 του ν.3996/2011).
β) οι οποίοι αναλαμβάνουν εργασία/δραστηριότητα για την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ, ακόμα και αν προκύπτει εισόδημα,
γ) λόγω ανικανότητας (αναπηρίας),
δ) λόγω θανάτου

Β. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Καταβολή μειωμένης σύνταξης (κύριας και επικουρικής)


Όταν οι συνταξιούχοι στους οποίους εφαρμόζονται οι κοινοποιούμενες διατάξεις αναλαμβάνουν εργασία ή δραστηριότητα ή αποκτούν ιδιότητα υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α., για όσο χρόνο απασχολούνται ή διατηρούν την ιδιότητα ή τη δραστηριότητα εξακολουθούν μεν να λαμβάνουν την κύρια και την επικουρική σύνταξή τους, αλλά το ακαθάριστο ποσό αυτών θα καταβάλλεται μειωμένο κατά 60%. Κατά το διάστημα αυτό για τον απασχολούμενο συνταξιούχο καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές, σύμφωνα με τις ειδικές προβλέψεις των οικείων διατάξεων του Ν. 4387/2016.

Αναστολή καταβολής σύνταξης

Ειδικά στην περίπτωση που οι ανωτέρω συνταξιούχοι αναλάβουν εργασία ή δραστηριότητα σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης αναστέλλεται η καταβολή τόσο της κύριας όσο και της επικουρικής σύνταξής τους για όσο χρόνο διαρκεί η παροχή της εργασίας τους ή των υπηρεσιών τους ή η δραστηριότητά τους.

Στο σημείο αυτό θέτουμε υπόψη σας ότι η Ελληνική Στατιστική Αρχή τηρεί Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης το οποίο περιλαμβάνει τους φορείς εκείνους οι οποίοι με βάση τα κριτήρια του νέου Κανονισμού της Ε.Ε. 549/2013 (Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών 2010 - European System of Accounts (ESA 2010)) χαρακτηρίζονται ως φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.

Το Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης είναι αναρτημένο στην κεντρική ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ http://www.statistics.qr/el/statistics/-/publication/SELO8/-. και ενημερώνεται κατά περιόδους. Για το λόγο αυτό. θα πρέπει να ενημερώνεστε σε τακτά διαστήματα σχετικά με τη διατήρηση του χαρακτηρισμού των φορέων που είχαν περιληφθεί στο Μητρώο καθώς και για την ένταξη άλλων, ώστε, να εφαρμοστούν αντιστοίχως οι διατάξεις των παρ. 1 ή 2.


Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου : Διαφυλάχτε την Μαστίχα και την Χίο!!!



                                     ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου διαχρονικά αντιμετωπίζει με επιφύλαξη και σκεπτικισμό μεγάλης κλίμακας παρεμβάσεις στη Νότια Χίο, οι οποίες θα μπορούσαν να διαταράξουν το οικοσύστημα της περιοχής ή να αλλάξουν δραματικά το παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της.

Υπό αυτό το πρίσμα, στο πρόσφατο παρελθόν, ήταν αρνητική στα σχέδια για δημιουργία αεροδρομίου στα Μαστιχοχώρια και υπό την ίδια οπτική γωνία είναι αντίθετη στη πιθανή εγκατάσταση ΠΡΟΚΕΚΑ στη Nότια Χίο και ειδικότερα στη περιοχή των Ολύμπων όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».

Πιθανή εγκατάσταση σχετικής υποδομής στον Μαστιχώνα του νησιού και δεδομένων των αντιδράσεων που θα δημιουργηθούν από τις τοπικές κοινωνίες -ως αποτέλεσμα των παραβατικών συμπεριφορών, που δημιουργούνται εντός και εκτός των προσφυγικών οικισμών-, θα ακυρώσει τη θετική εικόνα της μοναδικής ζωντανής, εξωστρεφούς δραστηριότητας της Χίου. Δεκάδες εκατομμύρια επενδύσεων σε προώθηση, επικοινωνία και παραγωγικές εγκαταστάσεις, θα τεθούν σε κίνδυνο από μια τέτοια απόφαση. Μια απόφαση που τελικά θα συνδέσει τη Μαστίχα με σειρά αρνητικών γεγονότων, που είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν, αφού προηγουμένως δεν έγινε- για άλλη μια φορά- , η αναγκαία δημόσια διαβούλευση με τους τοπικούς κοινωνικούς εταίρους που θα διασφάλιζε την ειρηνική συμβίωση του τοπικού πληθυσμού με τους δοκιμαζόμενους πρόσφυγες ή μετανάστες.

Η καλλιέργεια της Μαστίχας (Π.Ο.Π), αποτελεί πυλώνα της τοπικής και εθνικής οικονομίας και θα πρέπει με κάθε τρόπο να διαφυλαχθεί απρόσκοπτη τόσο η παραδοσιακή καλλιέργειά της όσο και η ποιότητα ζωής των κατοίκων ως συστατικό της παραγωγικής διαδικασίας.

Ως εκπρόσωποι του συνόλου των Μαστιχοπαραγωγών του νησιού, εναντιωνόμαστε σε κάθε χωροθέτηση, οποιασδήποτε δομής στην ευρύτερη περιοχή των Μαστιχοχωρίων και ζητάμε από την Πολιτεία με τις αποφάσεις της να στέκεται αρωγός στην οικονομική και κοινωνική αναζωογόνηση του νησιού της Χίου.

                        
                      Το Διοικητικό Συμβούλιο της


                   Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου











Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Η Γεωπολιτική της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού


Η ποντιακή γενοκτονία μπορεί να κωδικοποιηθεί σε τέσσερις φάσεις, μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, με την επανάσταση του 1908. Μια επανάσταση που στην αρχή χαροποίησε με τα συνθήματα και τα ιδεολογήματά της τους χριστιανικούς λαούς και τους έκανε να πιστέψουν ότι η απόλυτη οθωμανική αυθαιρεσία πάνω στη ζωή τους θα αρχίσει να περιορίζεται. Οι ελπίδες, όμως, διαψεύστηκαν.
Διότι, μέχρι το Τανζιμάτ, το 1839 οποιοσδήποτε οθωμανός αξιωματούχος μπορούσε να αυθαιρετήσει και να αφαιρέσει ακόμη και τη ζωή ενός χριστιανού χωρίς καν δίκη.
Για πρώτη φορά αυτή η αυθαιρεσία άρχισε να περιορίζεται με το Διάταγμα των Ρόδων ή το ΧάτιΣερίφ, το γνωστότερο ως Τανζιμάτ, του 1839.
Κάτω από την πίεση των ξένων δυνάμεων και συνειδητοποιώντας ότι για να μπορέσει να μακροημερεύσει η οθωμανική αυτοκρατορία θα πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, λίγα χρόνια αργότερα το 1856, ο Σουλτάνος υπογράφει ένα νέο Διάταγμα, το ΧάτιΧουμαγιούν – Ισότητα μεταξύ των μιλετιών – .
Οι μεταρρυθμίσεις οδήγησαν στην οικονομική και πνευματική ανάκαμψη των χριστιανικών κοινοτήτων. Αυτό άρχισε να ενοχλεί.

ΤΟ ΚΟΜΙΤΑΤΟ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ



Νεότουρκοι
Καθώς η αυτοκρατορία εκφυλιζόταν, τα ικανότερα μιλέτια, κυρίως οι Έλληνες και οι Αρμένιοι, άρχισαν να αναδεικνύονται. Μια ομάδα τούρκων στην οποία κυριάρχησε η σκληρή τριανδρία Εμβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ, αντιλαμβανόμενη το τέλος της αυτοκρατορίας, δημιούργησε το κομιτάτο «Ένωση και Πρόοδος» με απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός τουρκικού εθνικού κράτους κατά τα δυτικά πρότυπα.
Αυτό προϋπέθετε μια κρατική και ιδεολογική λειτουργία όπως στα δυτικά κράτη. Και επειδή η σύνθεση της αυτοκρατορίας ήταν πολύ ανομοιογενής, μόνο ένα πρότυπο όπως το Ελβετικό θα μπορούσε να ανταποκριθεί.
Ήταν, όμως, αδύνατον οι καθυστερημένοι ανατολικοί θεσμοί της οθωμανικής αυτοκρατορίας να μετασχηματισθούν στο πλέον προχωρημένο δυτικό πρότυπο συνύπαρξης διαφορετικών εθνοτήτων.
Οπότε, επελέγη η βίαιη μέθοδος της γενοκτονίας. Αλλά, η γενοκτονική μέθοδος δεν εφαρμόσθηκε από την αρχή με την ίδια ένταση. Είχε διαβαθμίσεις.
Θα μπορούσαμε να ταξινομήσουμε την μακρά περίοδο της γενοκτονίας (από το 1908 ως το 1923) σε τέσσερις φάσεις.
Οι τέσσερις αυτές φάσεις της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, και η αποχώρηση των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία, είναι ένα τεράστιο ιστορικό γεγονός. Άλλαξε την πληθυσμιακή σύνθεση μιας περιοχής στην οποία εδώ και τρείς χιλιάδες χρόνια έδωσε το στίγμα του ο ελληνισμός.

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ



Οι ιστορικές ευθύνες των πρωταγωνιστών του δράματος είναι τεράστιες. Τεράστιες είναι και οι ευθύνες των δυτικών δυνάμεων, την συμπεριφορά των οποίων δεν μπορούσε να κατανοήσει ο μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος.
Δεν μπορούσε, δηλαδή, ως ιερωμένος να κατανοήσει πως είναι δυνατόν, χριστιανικοί λαοί να μην συμπαραστέκονται στους έλληνες τη στιγμή του αφανισμού τους.
Φαίνεται, όμως, πως εκείνο που εν τέλει μετρά είναι το γεωπολιτικό συμφέρον και τίποτε άλλο.
Η γεωπολιτική διακύβευση ήταν τα πετρέλαια της Μοσούλης.


Σκίτσο για τη μοίρα της Μοσούλης μετά τις αποφάσεις της Κοινωνίας των Εθνών και του Δικαστηρίου της Χάγης το 1926 να ενσωματωθεί στο αγγλοκρατούμενο Ιράκ.

Βρισκόμαστε σε ένα προχωρημένο και απαιτητικό στάδιο της βιομηχανικής επανάστασης και οι ανάγκες σε ενέργεια είναι τεράστιες.
Η Μοσούλη προσφερόταν να ξεδιψάσει τόσο τις δυτικές δυνάμεις όσο και τη Ρωσία.
Ας δούμε, εν συντομία, αυτήν την πλευρά διότι, πιστεύω, πως εδώ βρίσκεται η αιτία των σφαγών. Διότι αν οι «σύμμαχοι» συμπαραστέκονταν στους Έλληνες, ή, ακόμη και αν δεν τους εμπόδιζαν να κινηθούν μόνοι τους, οι εξελίξεις θα ήταν διαφορετικές.
Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία ότι οι Έλληνες εμποδίστηκαν. Αν κινούνταν την κατάλληλη στιγμή με δικά τους στρατηγικά σχέδια και ανοίγοντας τα μέτωπα που έκριναν ως καταλληλότερα, η εξέλιξη του πολέμου και στο μικρασιατικό μέτωπο (1922) και στον Πόντο θα ήταν πολύ διαφορετική.



Διότι, αν προσεχθεί για ποιο λόγο π.χ. ο Βενιζέλος αρνήθηκε την πρόταση που του έκαναν οι Πόντιοι, λίγο πριν τον ξεριζωμό, να ανοίξουν μέτωπο στον πόντο για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και να βοηθήσουν τον ελληνικό στρατό που πολεμούσε τον Κεμάλ στη Μικρά Ασία,το συμπέρασμα θα είναι πως δεν πρέπει να το επέτρεψαν οι «Σύμμαχοι». Γιατί όμως;
Διότι τα συμφέροντά τους ενώ στην αρχή συνέπιπταν με τα ελληνικά, κατά την εξέλιξη των επιχειρήσεων άλλαξαν.
Και ενώ στην αρχή είχαν κρυφές και μυστικές επαφές με τις δυνάμεις του Κεμάλ, αργότερα οι επαφές αυτές έγιναν απροκάλυπτες.
Διότι διαπίστωσαν πως ο Κεμάλ και το νέο τουρκικό κράτος που θα δημιουργηθεί θα τους ευνοούσε στα σχέδιά τους.

Ποια ήταν τα συμφέροντά τους;

Βρισκόμαστε στην καρδιά της αποικιοκρατικής περιόδου. Το ποντιακό ζήτημα από την αρχή μέχρι το τέλους του, θυσιάστηκε στο βωμό των αποικιοκρατικών συμφερόντων.
Οι δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν ήταν κυρίως η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία, η Αμερική και η Ρωσία και δευτερευόντως η Ιταλία.

Η ΑΓΓΛΙΑ
Η Αγγλία μπήκε στο ελληνικό παιχνίδι από τις αρχές της έναρξης του αγώνα της απελευθέρωσης, από το 1823.
Δεν συμμετείχε στην Ιερά Συμμαχία. Είχε έντονη παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο και ανησυχούσε για την κάθοδο της Ρωσίας.
Ήθελε την ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά πλησίασε και την ελληνική επανάσταση με το σκεπτικό πως αν οι Έλληνες καταφέρουν και δημιουργήσουν κράτος θα είναι καλύτερα να το ελέγχουν παρά να μην ασκούν καμιά επιρροή.
Ουσιαστικά, ο Σουλτάνος πείστηκε να παραδεχθεί την ήττα του και να αποδεχθεί την ελληνική ανεξαρτησία, μετά το ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828.
Τον  πόλεμο αυτό παρόλο που τον κέρδισε η Ρωσία, λόγω των ανοικτών μετώπων που είχε περιορίστηκε από τους αγγλογάλλους στην υπόλοιπη βαλκανική πλήν Ελλάδος.
Από τότε υπάρχει ο διαχωρισμός και η ένταξη της Ελλάδας στη δύση και όχι από τη Συμφωνία της Γιάλτας, το 1943.

Η ΡΩΣΙΑ
Η Ρωσία πάντοτε επιδίωκε την έξοδο στις θερμές θάλασσες. Βρισκόταν σχεδόν, μονίμως σε αντιπαράθεση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και επεδίωκε την εξέγερση των βαλκανικών λαών ως αντιπερισπασμό στους πολέμους που διεξήγαγε με την υψηλή πύλη.
Χρησιμοποίησε τους Έλληνες για το σκοπό αυτό αλλά, παράλληλα και οι Έλληνες ευνοήθηκαν, και στρατιωτικά και οικονομικά από τη ρωσική πολιτική.



Την προεπαναστατική διαμόρφωση μιας υποτυπώδους αστικής τάξης, καλύτερα εμπορευματικής, διευκόλυνε πολύ η ρωσοτουρκική συμφωνία του Κιουτσούκ Καιναρτζή (1774), όρος της οποίας ήταν η παροχή δυνατότητας σε ελληνικά πλοία να αναρτούν την ρωσική σημαία και να μεταφέρουν εμπορεύματα.
Άλλωστε, και μετά την τουρκική λαίλαπα στη Ρωσία κατέφυγαν και οι πόντιοι Έλληνες και οι Αρμένιοι.
Παρά τις δυσκολίες και τους διωγμούς, κυρίως επι Στάλιν, ήταν μια σωτήρια καταφυγή.
Κρίσιμο σημείο που σημάδεψε τη ρωσική στροφή ήταν ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1853-1856), μετά τον οποίο η Ρωσία στρέφεται κυρίως προς τους σλαβικούς λαούς της βαλκανικής, καλλιεργώντας τον βουλγαρικό εθνικισμό.
Αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής της ήταν η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878), με την οποία δημιούργησε τη Μεγάλη Βουλγαρία αλλά, ευτυχώς, την ίδια χρονιά η Συνθήκη αυτή ανετράπη και αντικαταστάθηκε από τη Συνθήκη του Βερολίνου.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η Γερμανία συγκροτήθηκε σε ενιαίο κράτος το 1871, υπό την ηγεσία του Μπίσμαρκ.
Η ενωμένη Γερμανία είχε μια δυναμική οικονομία αλλά, οι διεθνείς αγορές ήταν κατειλημμένες από τις αποικιακές δυνάμεις που ξεκίνησαν τον αποικιακό τους αγώνα νωρίτερα,  όταν η Γερμανία δεν υπήρχε ως ενιαίο κράτος και τα μικρά γερμανικά κρατίδια δεν μπορούσαν να τις συναγωνιστούν. Ο κόσμος, κατά τη Γερμανική άποψη, έπρεπε να ξαναμοιραστεί. Οδηγηθήκαμε έτσι στον Α! Π.Π.
Η ενωμένη Γερμανία, παρά το δυναμισμό της, ασφυκτιούσε, γεωπολιτικά ανάμεσα σε δύο ισχυρές, τότε, δυνάμεις. Τη Γαλλία από τη μια και τη Ρωσία από την άλλη. Έπρεπε να διεκδικήσει- κατά τη Γερμανική άποψη- το ζωτικό της χώρο. Και τον διεκδίκησε.


Σιδηρόδρομος Κωνσταντινούπολη- Βαγδάτη.

Η Γερμανική πολιτική προσδιόρισε τα γερμανικά συμφέροντα στο χώρο της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κυρίως γύρω από τον άξονα και την ενδοχώρα της σιδηροδρομικής γραμμής Κωνσταντινούπολη- Βαγδάτη και έτσι στήριξε τον Οθωμανό σουλτάνο. Παράλληλα, όμως, διαβλέποντας τις εξελίξεις με την εμφάνιση των Νεότουρκων, άφησε ανοικτές θύρες και προς την κατεύθυνση των τούρκων εθνικιστών.
Στις 14 Δεκεμβρίου 1913 έφθασε στην Κωνσταντινούπολη γερμανική στρατιωτική αποστολή   υπό τον Λίμαν φον Σάντερς.
Είναι ο στρατιωτικός ο οποίος, καθοδήγησε τους διωγμούς και τις διώξεις Αρμενίων και Ελλήνων, από τους Νεότουρκους, με σκοπό την εξαφάνιση κάθε χριστιανικού στοιχείου από τα εδάφη της Αυτοκρατορίας ή τον εκμουσουλμανισμό τους.
Είναι αυτός που συνέστησε τα «τάγματα εργασίας» και τις «εσωτερικές εξορίες» που οδήγησαν στον αφανισμό με απάνθρωπο τρόπο χιλιάδες Ποντίων και Αρμενίων.
Είναι μερικές από τις πράξεις αυτές της Οθωμανικής Τουρκίας που, σύμφωνα με τον όρο ενός Πολωνού δικηγόρου εβραϊκής καταγωγής, του Ραφάλ Λέμκιν, ονομάζονται γενοκτονία και που αρνείται να αναγνωρίσει το σύγχρονο τουρκικό κράτος.

ΣΧΕΔΙΟ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού μπορεί να χωρισθεί σε τέσσερις περιόδους.


Ο Πάγκαλος (μέσον) στην Ανατολική Θράκη πριν εκκενωθεί από τον ελληνικό στρατό κατ’ απαίτηση των Αγγλων. Δίπλα του ο Βρετανός στρατηγός Μπρίτζες.

Η πρώτη διαρκεί από το 1908-1912. Την περίοδο αυτή, έχουμε μια βίαιη προσπάθεια εξισλαμισμού και τουρκοποίησης των Ελλήνων Ποντίων και των άλλων χριστιανικών λαών, μέσω της αλλοτρίωσης της παιδείας τους. Καταστρώθηκαν σχέδια για την τουρκοποίηση της παιδείας στα οποία αντέδρασε το Πατριαρχείο. Τα αποτελέσματα δεν ήταν εντυπωσιακά για τους Τούρκους, οι χριστιανικοί λαοί, όμως, υπέφεραν από τις τρομερές πιέσεις που δέχθηκαν.
Άρπαζαν τα παιδιά από τις χριστιανικές οικογένειες και τα μετέφεραν σε μουσουλμανικά σπίτια για να αλλάξουν πίστη και παιδεία.
Αμέσως αρχίζει η εφαρμογή του Σχεδίου Γενοκτονίας που αποφασίστηκε το 1911, με την εγκατάσταση μουσουλμάνων των Βαλκανίων στη Θράκη και τις παράλιες πόλεις του Μαρμαρά, του Αιγαίου και του Πόντου.

Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1912-1914 κατά την οποία προστίθεται και η οικονομική εξόντωση των χριστιανικών λαών. Ροπαλοφόροι ανέλαβαν διάφορους ρόλους για να εξοντώσουν οικονομικά Έλληνες, Αρμένιους και άλλους χριστιανικούς λαούς.
Μεσολαβεί, στο μεταξύ το Συνέδριο των Νεοτούρκων, το 1911, στη Θεσσαλονίκη, κατά το οποίο αποφασίζουν πως στο μικρασιατικό χώρο δεν πρέπει να μείνει άλλος λαός πέραν των τούρκων μουσουλμάνων. Όσοι θα ήθελαν να παραμείνουν θα άλλαζαν ή την πίστη ή την εθνικότητά τους.



Λέμαν φον Σώντερς
Την τρίτη περίοδο (1914-1918), η οποία συμπίπτει με τον Α! Π.Π. κλιμακώνονται οι βαρβαρότητες. Εκτός όλων των παραπάνω και ύστερα από συμβουλή του γερμανού συνταγματάρχη Λέμαν Φον Σόντερς αρχίζουν τα τάγματα εργασίας και οι πορείες προς τον θάνατο.

Ο Σάντερς θα πει:
«Η Τουρκία δεν έχει ουδεμίαν ασφάλειαν ούτε δύναται να οργανωθεί ελευθέρως εις το μέλλον, λόγω της παρουσίας των Ελλήνων. Για να μην προκληθεί αντίδραση στον “πολιτισμένο” κόσμο προτείνει, ως “τελική λύση”, τον λευκό θάνατο, τις ατέλειωτες οδοιπορίες. Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι αρρώστιες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα, με τις σφαγές που λογαριάζετε να κάνετε εσείς».
Με το πρόσχημα της εθνικής ασφάλειας, επειδή η Τουρκία είχε τεθεί στο πλευρό της Γερμανίας και η Ελλάδα στο πλευρό των «Συμμάχων» αρχίζουν οι άγριοι διωγμοί των Ελλήνων.
Τους υποχρεώνουν να ενταχθούν στα τάγματα εργασίας και αν πραγματοποιούν δυσβάσταχτες εργασίες κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, ώστε να πεθαίνουν χιλιάδες καθημερινά.
Άθλιες συνθήκες στρατωνισμού και σίτισης, εξουθενωτική εργασία και μεταδοτικές ασθένειες, θερίζουν τους χριστιανούς που υπηρετούν στα Τάγματα Εργασίας.
Άλλους τους έστελναν εξορία στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας προς την κατεύθυνση της Συρίας και του Ιράκ, κάτω από τραγικές καιρικές συνθήκες. Με θερμοκρασίες υπο το μηδέν τους έβαζαν να λούζονται και στη συνέχεια συνέχιζαν την πορεία προς τον θάνατο.

Η τέταρτη περίοδος ήταν αυτή του Κεμάλ.
Οι άθλιες συνθήκες στα Τάγματα Εργασίας, οδηγούν πολλούς στη λιποταξία. Κύματα φυγοστράτων καταφεύγουν στα βουνά και δημιουργείται το Αντάρτικο στον Πόντο.
Δεν ήταν ένα ένοπλο κίνημα εναντίον του κράτους, αλλά μια κίνηση νόμιμης άμυνας.
Το Κομιτάτο στέλνει τον Κεμάλ στον Πόντο, συγκεκριμένα στη Σαμψούντα, στις 19 Μαίου 1919, με σκοπό να διερευνήσει τις καταγγελίες για βασανισμό των χριστιανών υπηκόων της Αυτοκρατορίας, προφανώς για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των ξένων πρεσβευτών.
Αντ αυτού, ο Κεμάλ, καθώς φθάνει στη Σαμψούντα, συναντιέται με τον Τοπάλ Οσμάν και συμφωνεί μαζί του για την υλοποίηση ενός σχεδίου βιολογικής εξόντωσης των Ποντίων και των άλλων χριστιανικών λαών της περιοχής.
Απελευθερώνονται εγκληματίες, δημιουργούνται τάγματα ατάκτων (τσέτες) και τίθεται σε εφαρμογή ένα καλά μελετημένο σχέδιο.
Γυναίκες βιάσθηκαν, παιδιά ανασκολοπήθηκαν, σπίτια και ολόκληρα χωριά κάηκαν, άνθρωποι εκτελέστηκαν εν ψυχρώ την ώρα της εργασίας τους, ο ανθός της ποντιακής νεολαίας και της διανόησης κρεμάστηκε. Δεν έμεινε μαρτύριο που να μπορούσε να το φανταστεί ανθρώπινος νους και να μην τέθηκε σε εφαρμογή.
Σε 353.000 υπολογίζουν τα θύματα αυτής της γενοκτονίας. Αλλά, οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Είναι πολύ μεγαλύτεροι.
Είναι λάθος να διακηρύττουμε πως τα θύματα τις γενοκτονίας ανέρχονται στις 353.000. Ποια στατιστική υπολόγισε τους θανάτους στις θανατηφόρες διαδρομές της προσφυγιάς, όπου τους Πόντιους θέριζε η πείνα, οι κακουχίες, οι ποικίλες ασθένειες κι επιδημίες; Κανείς. Όσοι δεν σφαγιάστηκαν προσπάθησαν να διασωθούν με τη φυγή προς τον Καύκασο, κυρίως οι Πόντιοι του Επαρχείου του Καρς. Όμως οι παράπλευρες συνέπειες της Γενοκτονίας είχαν κι εκεί τραγικά αποτελέσματα.

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Μ αυτά και μ αυτά, φθάσαμε στη μικρασιατική εκστρατεία και την κατάρρευση του μετώπου που σήμανε το τέλος του Ελληνισμού της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής.
Έχουν εξοντωθεί 353 χιλιάδες Έλληνες του Πόντου και άλλοι τόσοι και περισσότεροι αναγκάστηκαν να καταφύγουν στον Καύκασο και τη Ρωσία.
Έχουν επίσης εξοντωθεί περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Έλληνες της Θράκης και της Ανατολής.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ
24 Ιουλίου 1923 υπογράφεται η Συνθήκη της Λοζάνης, η οποία ορίζει τα σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκία.
Ειδικό παράρτημα προβλέπει την αναγκαστική Ανταλλαγή των πληθυσμών.
1.500.000 εκατομμύριο Έλληνες εγκατέλειψαν τις προαιώνιες εστίες τους και ήλθαν στην Ελλάδα ως ανταλλάξιμοι πρόσφυγες.
Πολλοί πέθαναν στα πλοία της προσφυγιάς και στα στρατόπεδα φιλοξενίας από την πείνα, τις επιδημίες της χολέρας, του τύφου, της ελονοσίας κ.λπ.
Οι μουσουλμάνοι που έφυγαν από την Ελλάδα δεν ξεπερνούσαν τις 500 χιλιάδες.

Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ
Τα πάνδεινα υπέφεραν και οι Αρμένιοι. Μετά τη γενοκτονία, θέλησαν, δικαίως, να εκδικηθούν.
Το σχέδιο «Νέμεσις» των Αρμενίων
15 Μαρτίου 1921, ο Σογομόν Τελχιριάν σκοτώνει τον Ταλαάτ Πασά στο Βερολίνο
18 Ιουλίου 1921, ο Μισάκ Τορλακιάν σκοτώνει στην Κωνσταντινούπολη τον υπουργό Εσωτερικών του Αζερμπαϊτζάν, Μπεχούντ Χαν Τζιβανσίρ, υπεύθυνο για τη σφαγή 20 χιλιάδων Αρμενίων του Μπακού.
5 Δεκεμβρίου 1921, ο Αρσαβίρ Σιρακιάν σκοτώνει το ηγετικό στέλεχος των Νεοτούρκων, Σαΐντ Χαλίμ.
17 Απριλίου 1922, οι Σιρακιάν και Γεργκανιάν σκοτώνουν στο Βερολίνο τον Μπεχαεντίν Σακίρ και τον πρώην νομάρχη Τραπεζούντας, Τζεμάλ Αζμί.
25 Ιουλίου 1922, οι ΣτεπάνΤζαγικιάν, Μπεντρός Τερ Μπογοσιάν και ΑρντασέζΚεβορκιάν σκοτώνουν τον Τζεμάλ πασά στην Τυφλίδα
4 Αυγούστου 1922, ομάδα Αρμενίων σκοτώνει τον Ενβέρ πασά στη Σαμαρκάνδη.
26 Αυγούστου 1926, απαγχονίζεται από το κεμαλικό καθεστώς ο τελευταίος της λίστας, δρ. Ναζίμ.

ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ
Το 1923, Μικρασιάτες, Πόντιοι και Θρακιώτες επιχείρησαν να κάνουν μνημόσυνο των θυμάτων της Γενοκτονίας στη Μητρόπολη των Αθηνών.
Εισέβαλε η αστυνομία, έριξε κάτω τα κόλλυβα και οδήγησε στο τμήμα τους… υπαιτίους, με το αιτιολογικό ότι «επιχείρησαν να δημιουργήσουν πρόβλημα στις σχέσεις της Ελλάδος με ξένη χώρα»!
Έτσι μας αφαιρέθηκε το Δικαίωμα στη Μνήμη.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Η Τουρκία συνεχίζει την πολιτική της Γενοκτονίας και της εθνοκάθαρσης.
6-7 Σεπτεμβρίου 1955, λεηλασίες ελληνικών περιουσιών Κωνσταντινούπολης
1964, Απελάσεις Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης
1974, Εισβολή και Κατοχή της Κύπρου, εθνοκάθαρση εγκλωβισμένων
Η πολιτική της Γενοκτονίας συνεχίζεται σε Κύπρο-Αιγαίο-Θράκη
Η Τουρκία συνεχίζει την πολιτική της Γενοκτονίας σήμερα εναντίον των Ασσυρίων, των Γεζιντί και των Κούρδων, υποστηρίζοντας ανοικτά τους τζιχαντιστές, που δρουν με βάση το ίδιο δόγμα των Νεοτούρκων.

Η ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ
24 Φεβρουαρίου 1994, Αναγνώριση από τη Βουλή της 19ης Μαΐου ως ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού
1998, Αναγνώριση από τη Βουλή της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας της Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.
Δεκέμβριος 2007, η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών αναγνώρισε επίσημα τη γενοκτονία των Ελλήνων, μαζί με την γενοκτονία των Ασσυρίων.
9 Σεπτεμβρίου 2014, Αντιρατσιστικό νομοσχέδιο προβλέπει την ποινικοποίηση της άρνησης των γενοκτονιών που αναγνωρίστηκαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος που μας υποχρεώνει ως Ποντίους να διατηρήσουμε άσβεστη τη μνήμη του κορυφαίου αυτού γεγονότος της γενοκτονίας των προγόνων μας. Είναι η δικαίωση αυτής της θυσίας και η απαίτηση να μην επαναληφθούν, καθώς επαναλήφθηκαν τέτοια ή παρόμοια τραγικά γεγονότα, όπως ο διωγμός των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο, την Τένεδο και η  εθνοκάθαρση 200.000 Ελληνοκυπρίων από τις προγονικές τους εστίες το 1974


Του Κου Παντελή Σαββίδη