Μαστιχοχώρια : ΠΕΡΙΟΧΗ ΥΨΗΛΗΣ ΦΟΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Τι σοκ ήταν κι αυτό, μέσα σε μια νύχτα όλοι εμείς οι κάτοικοι των Μαστιχοχωρίων αντιληφθήκαμε αυτό που χρόνια τώρα αδυνατούμε, να καταλάβουμε.
Τα χωριά μας, τα Μεστά, οι Ολύμποι, το Πυργί, η Ελάτα, ο Λιθίς, η Βέσσα, τα Αρμόλια, η Καλαμωτή, και τα Πατρικά, από εδώ και στο εξής για την φορολογική αρχή θα τυγχάνουν τουλάχιστον ισάξιας αντιμετώπισης ως προς τον υπολογισμό, της αξίας της ακίνητης περιουσίας που είχαμε την τύχη όλοι εμείς να κληρονομήσουμε από τους γονείς και τους παπούδες μας.

Γίναμε μέσα σε μια βραδιά, Κάμπος και Χώρα μαζί!!! Σαράντα δύο ευρώ (42€) στην Χώρα το τ.μ για τα εκτός σχεδίου οικόπεδα, Σαρανταένα ευρώ, στα Μαστιχοχώρια (41€), σιγά μωρέ, για ένα ευρώ (1€) διαφορά, χαλάλι τους, του χρόνου θα τους περάσουμε, και αυτούς, και τους άλλους των Καμποχώρων (46€), και του Αγίου Μηνά (51€).

Όσο για την Ομηρούπολη, με τα καπετανόσπιτα, και τα μεγάλα οικόπεδα, τι να μας πουν, με μόνο Τριάντα ένα ευρώ το τετραγωνικό μέτρο (31€), κρίμας την πολυτέλεια και τα λούσα, εγώ θα λέγα να αρχίσουν να σκέφτονται την μετακόμιση προς Βέρκου μεριά, μιας και για να επιμένει το κράτος, κάτι θα ξέρει παραπάνω, θα πάρουν μεγάλη αξία τα οικόπεδα κάτωκι.

• Τι κι αν τα Μαστιχοχώρια, είναι μετά την Αμανή, η Δημοτική Ενότητα με το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης του πληθυσμού τους;

• Τι κι αν οι νέοι άνθρωποι, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αναπτύξουν την περιοχή, κάτω από αντίξοες συνθήκες, μιας και το σύνολο του Διοικητικού Κρατικού μηχανισμού εδρεύει στην πόλη της Χίου;

• Τι κι αν το χειμώνα τα χωριά μοιάζουν έρημοι μουσιακοί οικισμοί, που περιμένουν την Άνοιξη για να ξαναζωντανέψουν;

• Τι κι αν τα πιτσιρίκια ξεροσταλιάζουν στην διαστεύρωση στα Αρμόλια, για να βρούν το πρώτο αυτοκίνητο που θα τα μεταφέρει στην Βέσσα, στον Λιθί, στην Ελάτα, στο Πυργί, στους Ολύμπους, στα Μεστά;

Αυτά δεν έχουν καμμιά σημασία για τους άλλους, γι αυτούς εμείς πρέπει να πληρώνουμε όσο άλλα πιο προνομιούχα Δημοτικά διαμερίσματα του νησιού. 
Τι κι αν η στρεβλή εκίμηση των αντικειμενιικών αξιών αποτελεί αναπτυξιακή τροχοπέδη για την περιοχή;
Οι αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, και η πραγματική και όχι ιδεατή αξία των περιουσιών μας, είναι κάτι που δεν τους αφορά. 
Για όλους εμάς όμως τι γίνεται; 
Μήπως το γεγονός αυτό καθεαυτό θα πρέπει να αποτελέσει πρόκριμα για να μπορέσουμε να διαφυλάξουμε την Νότια Χίο από όλους εκείνους τους παράγοντες, που καθιστούν την περιοχή μη φιλική σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες των κατοίκων της?

Κι αν ναι, ο καθένας από μας τι κάνει;