Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Ρατσισμός και άλλες αηδίες...

Το πάθαμε κι αυτό, να μας κολλήσουν την ταμπέλα των Ρατσιστών, και των ανθρώπων που μπλέκονται σε καβγάδες με αλλοδαπούς από χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ.


Ακόμα και συμμορίτες μας είπαν, πήγαμε λέει 20 άτομα με μαχαίρια, λοστούς και σιδηρογροθιές, να χτυπήσουμε έναν έφηβο απροστάτευτο, και 2 γονείς με τα ανήλικα παιδιά του, ποιοι εμείς οι 20!!!
 Όλα αυτά με πηχαίους τίτλους, σε μεγάλη εφημερίδα του νησιού μας. Η είδηση διαδικτυακά μεταδίδεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, και αφού διαβάσεις και δεις και το οπτικοακουστικό υλικό που το συνοδεύει, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι στο Πυργί  αποσπάσματα ακροδεξιών οργανώσεων αυθαιρετούν.


Κι ερχόμαστε στην ζώσα πραγματικότητα, έρχονται από την χώρα τους, τους δίνονται με την μορφή προσωρινής παραχώρησης χωράφια με μαστιχόδεντρα να καλλιεργούν, παράγουν 600 κιλά μαστίχα, ζουν στο χωριό γύρω στα 8 χρόνια, δεν ενσωματώνονται ποτέ στον κοινωνικό κορμό του χωριού, και να, μια πρωία, με την συνδρομή μέσων ενημέρωσης που διψούν για βαρύγδουπους τίτλους, κατηγορούμαστε για ρατσιστές, έτσι γιατί η κουλτούρα και ο πολιτισμός τους, φτάνει μέχρι του σημείου, ότι μόλις λαδώσει το άντερο σου πετροβόλα τον ευεργέτη σου.


Ξεχνούν και δεν αναφέρονται στην συμπεριφορά των παιδιών τους, που προκαλούν όλο το χωριό, στα επιμέρους συμβάντα που χρήζουν δικαστικής συνδρομής, και σε μια εν γένει συμπεριφορά που είναι ξένη με τα ήθη και τον πολιτισμό του Πυργίου.


Προκαλεί συνεχώς, βάζει κάθετα το αυτοκίνητο του στο δρόμο, και όταν του ζητείται ο λόγος, από 3 συνομηλίκους του ,αυτός ο πατέρας του και άλλοι 7 συμπατριώτες του πετάγονται στον δρόμο να δείξουν ποιοι είναι πιο δυνατοί. 
Το ότι τις έφαγαν, τους έκανε να επικαλούνται ρατσισμό, μαχαίρια και συμμορίες. 

Τίποτα απ’ αυτά δεν συμβαίνει, αυτό όμως που πρόκειται σίγουρα να συμβεί, είναι  ότι απ’ εδώ και στο εξής το Πυργί θα λειτουργήσει σαν οργανωμένη κοινωνία, η ανοχή τέλος, να πάνε να ζήσουν εκεί που ο πολιτισμός των μαχαιριών και της ψευτομαγκιάς συνάδει με τα ήθη τους.


Κλείνοντας θέλω, να επισημάνω ότι είναι κρίμα ντόπια μέσα ενημέρωσης να αναπαράγουν ψεύδη και ανακρίβειες, χωρίς να διασταυρώνουν τις πηγές τους. 
Ζούμε σε έναν μικρό τόπο, και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με κάθε τι που μας φέρνει αντιμέτωπους με τόσο σοβαρά θέματα όπως του ρατσισμού.

Μια γάζα και ένας ορός δεν αρκεί για να κατηγορείς αβασάνιστα, ένα χωριό, με τον πολιτισμό του ΠΥΡΓΙΟΥ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

to oti pirazoun anilika koritsakia,,to oti th katw plateia tou pyrfiou thn eixan mexri proxthes geto kai pane sta mkikra paidia kai tous lene na kapnisoun aliws tha tous dioksoun(apo pou?apo to topo pou genithikan kai me megalwnoun)to oti gyrnan oloi nyxta kai mera me tsita th mousikh me to aytokinito(den exei diplwma)to oti gyrizoun to kampo kai o theos mono kserei ti kanoun to oti parenoxloun mia koinwnia me ti proklitikh symperifora tous.....ayta einai liga e?akoma de skotwsan!!!!!to poulo sta tirana me ton mperisa!!!oso gia kapoious (ellhnes)mipws ??

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΟ ΠΥΡΓΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ.!.....ΡΩΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ Η' ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ-ΟΙ...!!!...ΕΦ'ΟΣΟΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ...!!!.....ΠΡΟΣΟΧΗ...ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΙΣ...''ΣΕΙΡΗΝΕΣ ''....ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ EΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ... PRESTIGE.... ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΑΣ ...!!!!

Κώστας Προμπονάς είπε...

Θα το πάω μακριά, το γνωρίζω..
Η Ελληνική κοινωνία και το Πυργί συγκεκριμένα δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει το μελλοντικό έμψυχο δυναμικό της, τα παιδιά των Αλβανών που διψούν να ενταχθούν, μιλούν ελληνικά μεταξύ τους, είναι οι καλύτεροι μαθητές της τάξης τους, έναν Όργκεστ, μια Γκρεσίλντα, έναν Κέβιν, τις μητέρες και τους πατέρες των εγγονιών μας. Προσωπικά, είχα αντιμετωπίσει και εγώ πρόβλημα με ένα-δυο αλβανάκια που είχαν μπει στο τούνελ της εφηβείας: Oι χοντρές τους πλάκες, η αυθάδεια και ανταρσία, το γκομενιλίκι στην Κάτω Πλατεία. Όταν έχεις την ευθύνη για την εποικοδομητική ψυχαγωγία του μοναχογιού σου που πλαντάζει στο ατομικιστικό Βροντάδο, η ζωντανή Κάτω Πλατεία είναι μονόδρομος. Και εκεί, εννιά μήνες το χρόνο συναντούσα, αλλοίμονο, μόνο τα Αλβανάκια. Τους έφηβους τους ΔΑ-ΣΚΑ-ΛΕΥ-ΕΙΣ! Ως δάσκαλος οφείλω να είμαι αισιόδοξος για την ανθρώπινη φύση. Αλλά και ευέλικτος. Τους κανονάρχισα λοιπόν ότι η διέξοδος δεν είναι να μπαίνουν στην Παιδική Χαρά και να κάνουν κούνια ολόκληροι μαντραχαλάδες αλλά η αγωνιστική δραστηριότητα στο γήπεδο. Εκεί δικαιούνται να εκβάλλουν την περίσσια τεστοστερόνης. Και τους ζήτησα να γίνουν σύμμαχοί μου στην ποιότητα ζωής των μικρών παιδιών, κάποια της ίδιας καταγωγής μ’ αυτούς. Και στο τέλος τους χαρτζηλίκωσα με ένα 5ευρω, να πιουν μια πορτοκαλάδα..
Τώρα, οι ξένοι ήρθαν-στα καρπούζια της Καλαμωτής, στους κατάκοιτους γέροντες της Χώρας, στις σκαλωσιές των Μεστών και τις ελιές των Αφροδισίων (μέχρι πρόσφατα η γυναίκα του Ναούμ ήταν καθαρίστρια στην εκκλησιά που ψέλνω) για να γεμίσουν το κενό, πρωτίστως, γιατί τα εγκατέλειψαν οι Έλληνες. Πριν ακόμη φτάσουν οι …Ναούμ, οι Έλληνες είχαν απαξιώσει ή και εγκαταλείψει τις πόλεις και τα χωριά τους. Οι Ναούμ εμφανίστηκαν, πρέπει να το θυμίσουμε, επειδή εμείς τους καλέσαμε. Το νέο χρήμα, τα νέα τζάκια, τα νέα αυθαίρετα που ξεφύτρωναν σαν σπυριά ανά την επικράτεια χρειάζονταν μαστόρους, φύλακες, κηπουρούς, δουλοπάροικους. Νόμιμοι και παράνομοι πλημμύρισαν την έτσι κι αλλιώς ξέφραγη χώρα όπου είχαν ακουστά ότι όλα επιτρέπονται, ότι τα μεροκάματα είναι δεκαπλάσια από ό,τι στη χώρα τους, ότι με ελάχιστη προσπάθεια πιάνεις την καλή, ότι φόροι δεν πληρώνονται ούτε πολυχρειάζονται χαρτιά.
Το μεταναστευτικό κύμα των Ναούμ στο Πυργί και παλιότερα στην Καλαμωτή συνοδεύτηκε από την εκχώρηση ζωτικού χώρου και κυρίως θέσεων εργασίας καθώς οι κάτοικοι των Μαστιχοχωριών, ακολουθώντας τον πανελλήνιο μεταπολιτευτικό συρμό αποποιήθηκαν και απαξίωσαν τη χειρονακτική εργασία. Και φτάσαμε στο σημείο δεκάδες νέοι Πυργούσιοι να κάνουν μεταπτυχιακά στο Αστικό δίκαιο και τη θεατρολογία και τις σκλάβες μητέρες τους που ξυπνούν απ’ τις τέσσερεις για το μαστιχάϊ να ψάχνουν επιπροσθέτως στις αγγελίες μήπως ξετρυπώσουν κάποια θέση σε επιδοτούμενο σεμινάριο ενώ ο κανακάρης αράζει με τη φραπεδιά στην προκυμαία. Και το Φθινόπωρο, το έχω ξαναδεί το έργο, αυτό το μοναδικά γλυκό λάδι απ’ τις Πυργούσικιες κουρμαδοελιές να συλλέγεται χάρη στα συνεργεία των Ναούμ με μεροκάματα που αγγίζουν τα σαράντα ευρώ ημερησίως-αφορολόγητα φυσικά, τα οποία σνομπάρουν οι αυτόχθονες κανακάρηδες-υπό την υψηλή επιστασία των πατεράδων τους.
Τώρα που η Κάτω Πλατεία ξαναγέμισε κόσμο, είτε από τα παιδιά εσωτερικών μεταναστών οι οποίοι έφυγαν από την τερατούπολη είτε από τα παιδιά ξενιτευμένων Πυργούσιων που ενώ «εισέπρατταν εμβάσματα» και απομυζούσαν πολύτιμους πόρους απ’ το πατρικό σπίτι επέμεναν να κάνουν αλλού διακοπές, διαισθάνομαι ότι οι περισσότεροι απ’ τους.. Ναούμ και τα ατίθασα αγόρια τους δεν θα τολμούσαν καν να μοιραστούν τον ίδιο χώρο με τους γηγενείς αν οι τελευταίοι αποφάσιζαν να επανεποικήσουν τον δημόσιο χώρο, ενδεχομένως εγκαταλείποντας τα Αθηναϊκά και χωραϊτικα σπίτια τους και γυρίζοντας στα πατρογονικά τους..
Κώστας Προμπονάς