Αν και η δημοκρατία που έχουμε σήμερα παρέχει τη δυνατότητα για ισότιμη συμμέτοχη όλων των πολιτών στις κοινές υποθέσεις, εντούτοις η πλειοψηφία των νέων απαξιεί και αδιαφορεί θεωρώντας τη συμμετοχή στην πολιτική ως κάτι το ανώφελο .
Στην αρχαία Αθήνα οι πολίτες πρέπει να είναι γνώστες των πολιτικών πραγμάτων να συμμετέχουν στη διαχείριση τους διαμορφώνοντας προτάσεις και κάνοντας συγκεκριμένες υποδείξεις Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τους αδιάφορους άχρηστους και όχι φιλήσυχους. Επομένως πολίτης δεν ήταν αυτός που απλά και μόνο ήταν «εντός»πόλης, αλλά αυτός που ασχολούνταν με τα κοινά!
Σήμερα, δυστυχώς, απαξιώνουμε την ενασχόληση με τα κοινά ενώ θα έπρεπε να τη θεωρούμε υποχρέωση μας. Αυτό προφανώς συμβαίνει, γιατί η εποχή μας ευνοεί τον ατομικισμό και την ιδιοτέλεια. Από την άλλη πλευρά είναι τόσο έντονη η κρίση των αξιών και θεσμών καθώς η κοινωνία μας εμφανίζεται αδύναμη να προβάλλει κοινά οράματα που θα ταρακουνήσουν τους νέους .
Πέρα όμως απ’ αυτή την κρίση το σημαντικότερο απ’όλα είναι η χρεοκοπία των ιδεολογιών. Έχουμε προσκολληθεί παθολογικά στα υλικά αγαθά και δεν είμαστε διατεθειμένοι να ασχοληθούμε γιατί αυτή η συμμετοχή απαιτεί χρόνο, κόπο, αγώνα. Στο θέμα αυτό μερίδιο ευθύνης θα έπρεπε ν’αποδοθεί και στην ελλιπή ή κακή πολιτική διαπαιδαγώγηση. Είναι έντονη η αδυναμία της οικογενείας όσο και του σχολείου να εμπνεύσει στους νέους την πίστη σε ιδεολογίες. Από την άλλη και τα πολιτικά πρότυπα που προβάλλονται είναι αναξιόπιστα και η ανικανότητα τους να δώσουν λύση σε σοβαρά προβλήματα που τους απασχολούν εμφανής!
Είναι επιτακτική λοιπόν η ανάγκη της ενεργής συμμετοχής κυρίως των νέων στις κοινές υποθέσεις γιατί αφορούν όλους μας! Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία χωρίς την «έργω και λόγω» συμμετοχή του πολίτη. Αλλιώς ανοίγει ο δρόμος για υπονόμευση της δημοκρατίας από αυθαιρεσίες, λαϊκισμό και δημαγωγικές συμπεριφορές. Πώς είναι δυνατόν να εκχωρούμε στους άλλους το δικαίωμα να αποφασίζουν για τη δική μας ζωή; Γιατί φυσικά πολλές απ’ αυτές τις κοινές υποθέσεις- που διανύουν κρίσιμη καμπή τώρα -επηρεάζουν την ιδιωτική μας ζωή. Η συμμέτοχη αυτή αποτελεί δείκτη ωριμότητας του λαού και ας μην ξεχνάμε ότι η δύναμη του κοινωνικού συνόλου δεν μπορεί να υποκατασταθεί από την πολιτική ηγεσία ,όσο χαρισματική κι αν είναι αυτή !!!
Α.Κωστάλα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου