Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

μελό - ΚΕΝΤΡΙΚΗ - ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΟΜΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ



Του Νίκου Καλογερά
Καθηγητή Maastricht University
Προέδρου δικτύου ΑΜΑΔΕΣ


Το μεγάλο ατού των συνεταιριστικών επιχειρήσεων είναι το άϋλο κοινωνικό κεφάλαιο τους.

Η ύπαρξη κοινωνικού κεφαλαίου είναι βασική, αναγκαία και απαραίτητη συνθήκη για την απόκτηση βιώσιμού χρηματοοικονομικού κεφαλαίου. 

Οικονομικό κεφάλαιο μπορεί να δημιουργήσει ο καθένας ξέχωρα, η δημιουργία όμως κοινωνικού γίνεται μόνο με συνεργατισμό.

Η ΕΜΧ ως αναγκαστικός συνεταιρισμός εξαρτάται από το "κοινωνικό" της κεφάλαιο.

Πολλές οι κρίσιμες ερωτήσεις.

Θα διατηρήσει η Νοτία Χίος τα κοινωνικά, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά της εάν η ΕΜΧ χάσει την αναγκαστικότητα της;

Όσο ελκυστική κι αν είναι η συμμετοχή σε τέλεια ανταγωνιστική αγορά, μήπως ενδέχεται η κατάργηση "μονοπωλιακών" συνθηκών προσφοράς, να επιφέρει μια σειρά ανακατατάξεων στη δομή προσφοράς της μαστιχάς, με αβέβαιο μέλλον και υψηλό κόστος προσαρμογής των μικρομεσαίων μαστιχοπαραγωγών στο καινούριο πλαίσιο δοσοληψίων;

Η αξιολογήση και ερμηνεία όλων των είδών κόστους/οφέλους (οικονομικού, κοινωνικού, ψυχολογικού, ανθρωπολογικού, περιβαλλοντικού) χρήζουν εξέτασης με δέουσα προσοχή, πριν απαντήσει κανείς για το μέλλον του εγχειρήματος περί κατάργησης της αναγκαστικότητας.

Είναι όμως πολύ γνωστό και ξεκάθαρο, ότι το οικονομικό κεφάλαιο της ΕΜΧ στηρίζεται και εξαρτάται βασικά από το κοινωνικό της. Δηλαδή σε μια κουλτούρα, ένα τρόπο ζωής, ένα τρόπο διατροφής και επαγγελματικής ενασχόλησης, αλλά και κοινωνικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης βασιζόμενη στο θείο δώρο που χαρίζει η Χίος-μάνα γή στους κατοίκους του νότιου κομματιού του νησιού μας, τη μαστίχα μας.

Το δίλλημα είναι:

Eπιλογή στρατηγικής υψηλού ρίσκου σε συνθήκες τέλειου ανταγωνισμού στην αλυσίδα προσφοράς,

ή

Επενδύσεις στην ανάπτυξη κοινωνικών καινοτομίων που ίσως με σωστή εκπαίδευση, δημιουργήσουν τα μέλη της ΕΜΧ;

Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι ο συνεργατισμός έχει μοναδικό DNA θεσμικής κι οργανωτικής υπόστασης αποτελούμενο βασικά από την τριπλή αρχή βιωσιμότητας (οικονομικής-κοινωνικής-περιβαλλοντικής ευημερίας)

Χαιρετώ τη θέση του Προέδρου. Το Δίκτυο Α.Μ.Α.Δ.Ε.Σ. στην ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Citrus στις 5 Ιουλίου του 2014, συζήτησε το θέμα.


Έξι 'Ελληνες και Αλλοδαποί πανεπιστημιακοί με εξειδίκευση στην θεωρία και πράξη της συνεταιριστικής επιχειρηματικότητας έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα εκείνη τη μέρα :

Αποκτήστε μια μελο-κεντρική οργανωτική δομή.

Μόνο όσο ικανοποιείται ένα μέλος και γίνεται "κοινωνός" της ζωής του συνεταιρισμού, μόνο τότε θα παραμείνει πιστός επενδυτής στην υπηρεσία που του προφέρει η ΕΜΧ διαχρονικά.

Είναι αναγκαίο να κατανοηθεί τι πραγματικά επιθυμούν όλα τα ετερόκλητα και ίσως ανομοιογενή γκρούπ μελών.

Η αλήθεια είναι ότι στην πράξη δύσκολα αντιμετωπίζεται η ετερογένεια οικονομικών κινήτρων και συμφερόντων. Κάποιες φορές μοιάζει αδύνατο μια οργανωτική μορφή να λειτουργήσει ως ομπρέλα που να τους καλύψει όλους.

Η δημιουργία κοινωνικού κεφαλαίου απαιτεί τη κατανόηση και μελέτη των εταιρογενών κινήτρων. Μόνο αν κατανοηθεί σωστά η αιτία, ίσως οι υπεύθυνοι χάραξης συνεταιριστικής πολιτικής και οι διαχειριστές συνεταιριστικών επιχειρήσεων να καταφέρουν να περιορίσουν ή/και να ικανοποιήσουν συγκεκριμένα κίνητρα.

Η "σύνθεση" κινήτρων, δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Απαιτεί σε βάθος και διαχρονική πολυεπιστημονική (εμπειρική) μελέτη όλων των παραγόντων του εξωτερικού και του εσωτερικού περιβάλλοντος που επηρεάζουν της οργανωτικές και εμπορικές στρατηγικές επιλογές μιας συνεργατικής επιχείρησης.

Σύγχρονες επιστημονικές μελέτες ενδεικνύουν ότι οι οποιεσδήποτε λύσεις θα εξαρτώνται από την απόδοση των διαδικασιών και ρυθμών ανάπτυξης κι επίτευξης κοινωνικών καινοτομιών.